Co się składa na profilaktykę nowotworową gruczołu krokowego?
Nowotwory gruczołu krokowego są zaliczane do najpoważniejszych onkologicznych zmian chorobowych. W ciągu ostatnich 75 lat liczba zachorowań na nie zwiększyła się pięciokrotnie, a każdego roku diagnozowanych jest ponad 9 tysięcy pacjentów rocznie! To dlatego lekarze onkolodzy i Ministerstwo Zdrowia nawołują do profilaktyki nowotworów gruczołu krokowego.
Profilaktyka nowotworowa gruczołu krokowego
Do profilaktyki nowotworu gruczołu krokowego w dużej mierze zalicza się odpowiednia dieta. Zmiany w sposobie odżywiania pomagają również w procesie leczenia choroby. Rekomendowane jest spożywanie większej ilości produktów pochodzenia roślinnego, a w szczególności soi i likopenu, a także produktów, które w swoim składzie mają selen, witaminy E oraz D. Bardzo ważna jest również dieta, która ogranicza spożycie tłuszczów zwierzęcych, alkoholu, a także palenia papierosów. Profilaktyka to nie tylko aktywny tryb życia i odpowiednia dieta, ale również częste wizyty u urologa, a także onkologa. Każdy mężczyzna po 40 roku życia powinien odwiedzić gabinet onkologiczny w celu diagnostyki, a także wprowadzenia dodatkowej profilaktyki nowotworowej gruczołu krokowego. Ważne jest to w szczególności dla osób, w których rodzinach wystąpiły nowotwory różnego typu, w tym także te związane z rakiem stercza. Pamiętaj, że nie wszystkie objawy muszą wskazywać na raka prostaty. Bardzo często dochodzi bowiem do ich błędnej interpretacji przez pacjentów, którzy mylą nowotwór z zapaleniem gruczołu krokowego. To dlatego bardzo ważna jest analiza stanu zdrowia przeprowadzona przez takich lekarzy onkologów jak Grzegorz Owczarek, który prowadzi gabinet onkologiczny Onko w Gliwicach.
Diagnostyka nowotworu gruczołu krokowego
Na diagnostykę nowotworu gruczołu krokowego składa się wiele działań lekarskich, w tym badania wykonywane przez onkologa za pomocą nowoczesnego sprzętu diagnostycznego, a także precyzyjne analizy laboratoryjne. To dlatego mężczyźni po 40 roku życia, zamiast do urologa powinni udać się na konsultacje do onkologa. W celach diagnostycznych przeprowadzają czynności lekarskie, tj.:
- badanie per rectun – badanie prostaty poprzez odbyt,
- biopsja gruboigłowa – dzięki specjalnej głowicy wprowadzanej przez odbyt i przy pomocy aparatury USG pobiera się materiał do analizy histopatologicznej. Badanie to w łatwy sposób pomaga ocenia obecność komórek rakowych, a także stopień ich złośliwości,
- biopsja cienkoigłowa – wykonywana najczęściej po badaniu per rectum, w celu przeprowadzenia cytologii pobranej próbki (najczęściej wykonuje się ją w przypadku zdiagnozowania raka prostaty po badaniu per rectum),
- USG prostaty przezodbytnicze (transrektalne) gruczołu krokowego – nie jest to badanie diagnostyczne wykorzystywane przy wczesnym stadium raka, ale ma ono za zadanie ocenić stan prostaty (ocenić objętość prostaty),
- badanie poziomu PSA – badanie to nie jest precyzyjne, ale ułatwia diagnozowanie raka w przypadku niewyczuwalnych zmian nowotworowych. Polega ono na badaniu krwi i białka produkowanego przez komórki nabłonkowe gruczołu krokowego,
- oznaczenie PAP – w przypadku podejrzenia raka lekarz onkolog zleci oznaczenie we krwi enzymu, jakim jest kwaśna fosforaza sterczowa (PAP). To dzięki niej można określić, czy rak rozprzestrzenił się na inne narządy.
