Autyzm wczesnodziecięcy – objawy, diagnostyka i leczenie
Autyzm wczesnodziecięcy jest chorobą, która powoduje zaburzenia w rozwoju. Ujawnia się w ciągu trzech pierwszych lat życia dziecka. Jego objawy są różne, dlatego warto znać podstawowe informacje na temat choroby. Sprawdźcie po czym poznać, że dziecko cierpi na autyzm wczesnodziecięcy oraz jak wygląda terapia.
Czym jest autyzm?
Autyzm wczesnodziecięcy jest chorobą, której objawy występują w pierwszych trzech latach życia człowieka. Może doprowadzić do wyjątkowych trudności w funkcjonowaniu dziecka, jeśli nie zostanie rozpoznany wystarczająco wcześnie.
-Najlepszymi obserwatorami dzieci są ich rodzice, którzy powinni zwracać uwagę na wszelkie niepokojące zachowania, które mogłyby świadczyć o występowaniu autyzmu wczesnodziecięcego. Bywają one bowiem trudne do zauważenia przez lekarza, który ma ograniczony kontakt z maluchem. Jest to o tyle istotne, że wcześnie rozpoznany autyzm może być skutecznie leczony – tłumaczy ekspert reprezentujący Gabinet Psychologiczny „Rodzice i dzieci”.
Autyzm wczesnodziecięcy – objawy
Autyzm wczesnodziecięcy objawia się przede wszystkim w zaburzeniach kontaktu z otoczeniem, takich jak zaburzenia mowy i trudności w kontaktach międzyludzkich. Ponadto, u dziecka cierpiącego na autyzm pojawiają się charakterystyczne problemy związane z zabawą. Autyzm wczesnodziecięcy rozpoznać można po następujących objawach:
- zaburzenia interakcji społecznych – ograniczony kontakt wzrokowy, trudności z wyrażaniem emocji i rozumieniem emocji innych, brak tendencji do angażowania innych w związane ze sobą czynności,
- zaburzenia porozumiewania się – dzieci cierpiące na autyzm nie mówią wcale lub wykształcają ograniczoną, nietypową mowę, czasem porozumiewają się przez system gestów, czasem mówią o sobie w trzeciej osobie,
- ograniczony zestaw zachowań – np. zabawa ciągle tą sama zabawką, chorobliwe przywiązanie do rutyny (odstępstwa od niej wywołują u dziecka negatywne emocje).
W przebiegu autyzmu mogą pojawić się także inne zaburzenia, w tym padaczka, nadpobudliwość, niepełnosprawność intelektualna i zaburzenia lękowe.
Jak rozpoznać autyzm wczesnodziecięcy?
Podczas diagnostyki autyzmu wczesnodziecięcego najważniejszym kryterium jest wiek, w którym u małego pacjenta pojawiają się wcześniej opisane problemy. Chorobę tę rozpoznaje się wraz z rozwojem objawów, przed ukończeniem przez dziecko trzeciego roku życia. Podstawą diagnostyki jest wykluczenie innych możliwych przyczyn występujących objawów.
Jeśli rodzice podejrzewają, że ich dziecko może cierpieć na autyzm wczesnodziecięcy, powinni wybrać się do psychiatry dziecięcego.
Terapia
W leczeniu autyzmu główną rolę odgrywa wielowymiarowa terapia wdrażana zarówno u dziecka, jak i u jego rodziców. Opiekunowie małego pacjenta musza bowiem nauczyć się odpowiednio reagować na pojawiające się zaburzenia. Dzieciom, które cierpią na autyzm wczesnodziecięcy wdraża się różne rodzaje terapii, w tym poznawczo-behawioralną, hydroterapię, dogoterapię, terapię mowy, trening umiejętności społecznych oraz zajęcia artystyczne.
W niektórych przypadkach dzieciom zaleca się też leczenie farmakologiczne, jednak jego celem jest jedynie złagodzenie dolegliwości.
