Aparatura kostno-płucna. Sprzęt wykorzystywany w teleradiologii

Pracownie radiologiczne, które wykorzystują tak zwany sprzęt teleradiologiczny to bardzo ważne poradnie, które można znaleźć dzisiaj w zasadzie przy wszystkich placówkach szpitalnych, a także przy przychodniach. Zdjęcia RTG są bowiem potrzebne nie tylko do określanie urazów kostnych – złamania, stłuczenia czy zwichnięcia – ale również przy schorzeniach płuc, a nawet do określenia zmian nowotworowych.

Teleradiologia – aparatura RTG

Rozwój ośrodków szpitalnych, ambulatoryjnych i klinicznych wiąże się z wykorzystaniem innowacyjnego sprzętu medycznego, którego celem jest wykonywanie odpowiednich pomiarów do dalszego procesu diagnostycznego. To dzięki nowoczesnej technice lekarze mają podgląd na funkcjonowanie całego organizmu pacjenta. Bardzo ważnym działaniem diagnostycznym jest wykonywanie zdjęć RTG (diagnostyka obrazowa przy użyciu aparatu RTG z ucyfrowieniem). Służą do tego takie aparatury jak: aparat kostno-płucny klasyczny – pacjent musi położyć się na specjalnym stanowisku – aparat kostno-płucny kolumnowy – pacjent badany jest w pozycji pionowej – a także mniejsze urządzenia typu radiografów cyfrowych CR (pośrednich) i DR (bezpośrednich). Sprzęt rentgenowski zbudowany jest z wielu elementów, wśród których najważniejszym jest lampa. Pozostałymi elementami są: zasilacz ze sterownikiem, źródło promieniowania, układ ograniczający wiązkę, układ rejestracji obrazu, kolimator, statyw oraz stanowiska do badania (np. stół RTG). Każdy tego typu sprzęt i jego pojedyncze podzespoły muszą zostać w odpowiedni sposób przetestowane przez ich dostawców. Podmioty takie jak firma Diamedica dostarczające placówkom medycznym aparaturę kostno-płucną, muszą dbać o takie względy jak testy odbiorcze oraz testy eksploatacyjne całego urządzenia wraz z kompatybilnymi programami komputerowymi.

Jak wykonywane są zdjęcia RTG?

Aparatura RTG – jej lampa – działają na zasadzie katody, zewnętrznego napięcia i odrywających się elektrod, które uderzają w anodę, wytwarzając w ten sposób promieniowanie. To ono przenika ciało pacjenta, umożliwiając wykonanie odpowiedniej wizualizacji. Omawiane promieniowanie przechodząc przez tkanki wewnętrzne, ulega różnym reakcją fizycznym i to od nich zależy ostateczny obraz zwany zdjęciem RTG. Grubsze strukturalnie tkanki takie jak między innymi kości, pochłaniają duże ilości promieniowania, dlatego ich struktura na obrazie RTG będzie jasna. Inne narządy ciała, które w dużej mierze są wypełnione powietrzem – płuca – na zdjęciu będą ciemniejsze, ponieważ wiązka promieniowania nie działa na nie w tak dużym stopniu, co w przypadku kości. Wbrew niektórym opiniom, badania rentgenowskie są bardzo bezpieczne. Jednorazowe badanie nie emituje dużej ilości szkodliwego promieniowania, a detektory rentgenowskie wyposażone w klisze fotograficzne bądź matryce detektorów są bardzo światłoczułe, pozwalając na uzyskiwanie wysokiej jakości obrazu, przy małej dawce zastosowanego promieniowania. Szpitale, przychodnie i inne placówki, w celu usprawniania swoich maszyn, podejmują stałą współpracę z dystrybutorami aparatury kostno-płucnej.