Technologie druku trójwymiarowego
O tym, jaką funkcję będzie spełniał przedmiot stworzony w drukarce 3D, w dużej mierze decyduje technologia drukowania. Techniki różnią się od siebie w sposób zasadniczy. Oferują różne możliwości oraz mają odrębne dziedziny zastosowania. Czego innego wymaga się przecież od zabawek, a czego innego od protez stosowanych w medycynie. Bez względu na to, czego oczekuje ostateczny odbiorca, istnieje kilka rodzajów druku w trzech wymiarach. Czym różnią się od siebie?
Zastosowany materiał bazowy
Obiekty wykonane w drukarkach 3D różnią się od siebie przede wszystkim materiałem, z którego je wykonano. W podstawowych urządzeniach stosowanych w gospodarstwie domowym używa się przede wszystkim tworzyw sztucznych. Nalezą do nich m.in. materiał PLA, czyli kwas mlekowy, który znajduje szerokie zastosowanie w branży produkcji implantów dentystycznych, materiał ABS, który charakteryzuje się bardzo dobrą wytrzymałością mechaniczną i odpornością na zarysowania, a używany jest przede wszystkim do tworzenia obudów urządzeń elektronicznych oraz nylon, z którego produkuje się liny, plecaki, poduszki powietrzne, rajstopy, czy struny gitarowe. Warto również wyróżnić materiał Laywood, który stanowi kompozyt plastiku i drewna. W większych drukarkach przemysłowych można zastosować także takie materiały jak wszelkiego rodzaju żywice, gumy, cukier, czy nawet beton. Do produkcji podstawowych obiektów, do jakich z pewnością można zaliczyć domowe ozdoby, wystarczą z pewnością podstawowe materiały. W razie, gdy nie jest się posiadaczem drukarki 3D, można udać się do specjalistycznie wyposażonych firm projektowych, które udostępnią swój sprzęt. Należy do nich firma Invanti, która dzięki swojemu wieloletniemu doświadczeniu dostarcza swoim klientom nie tylko techniczne rozwiązania, ale również fachowe doradztwo i kompleksową obsługę.
Rodzaje druku trójwymiarowego
Druk trójwymiarowy można podzielić również ze względu na jego rodzaj. Najbardziej popularną metodą tworzenia trójwymiarowych obiektów jest drukowanie techniką FDM, czyli osadzanie topionego materiału. W tym przypadku proces druku polega na przeciskaniu przez dyszę rozgrzanego tworzywa sztucznego. Dyszka kontroluje ilość przepływającego materiału i przemieszcza się wg poleceń wyznaczonych przez komputer sterujący.
W technologii FDM model wytwarzany jest warstwa po warstwie. Kolejnym rodzajem druku trójwymiarowego jest metoda SLS. Selektywne spiekanie laserowe polega na tym, że kolejne bardzo cienkie warstwy tworzywa sztucznego nakłada się maszynowo, a następnie laser utwardza wybrane punkty. Warto również wspomnieć o metodzie SLA. Stereolitografię wyróżnia przede wszystkim wysoka precyzja i powtarzalność przy jednoczesnym zachowaniu dobrej jakości powierzchni.
