Czym jest zespół Aspergera i jak sobie z nim radzić?

Wiele ostatnimi czasy mówi się o zaburzeniach ze spektrum autyzmu. To coraz częściej pojawiający się problem, który coraz szybciej i skuteczniej udaje się lekarzom diagnozować. Pod tym terminem kryje się wiele zaburzeń o różnorodnym charakterze. Jednym z nich jest zespół Aspergera, który należy do grupy łagodnych zaburzeń na spektrum autyzmu i obejmuje głównie zaburzenia umiejętności motorycznych oraz społecznych.

Objawy zespołu Aspergera

Głównym problemem dotyczącym zespołu Aspergera jest trudność w jego diagnozowaniu. Statystycznie występuje on częściej niż autyzm dziecięcy, jednak nadal rzadko jest rozpoznawany. Przyczyną są tu nieostre granice między autyzmem a zespołem Aspergera.

Do podstawowych kryteriów diagnostycznych należą:

• zaburzenia interakcji społecznych, w tym nieumiejętność lub niechęć do pracy w grupie oraz brak empatii;
• zaburzenia mowy i języka takie, jak opóźniony rozwój, nietypowa prozodia, sztywna i pedantyczna mowa;
• zawężone zainteresowania, często obsesyjne w pewnej dziedzinie;
• tendencja do zachowań powtarzalnych, rutynowych, niezmiennych;
• trudności w komunikacji niewerbalnej.

Czasem pojawia się również niezdarność ruchowa. Z powodu niewielkiego nasilenia zaburzeń zespół Aspergera zazwyczaj diagnozowany jest po rozpoczęciu nauki w szkole. Może ono przyjmować różne formy i wahać się od prawie niewidocznych – takich, które można sprowadzić do cech osobowości – do poważnych, utrudniających normalne funkcjonowanie.

Przyczyny zespołu Aspergera nie zostały do tej pory wyjaśnione. Zaburzenie nie jest dziedziczone, mogą za to być dziedziczone skłonności do zaburzeń ze spektrum autyzmu. Wśród prawdopodobnych czynników wymienia się toksoplazmozę, uraz na etapie życia płodowego lub uraz okołoporodowy, mutację genetyczna chromosomów 3, 4, 7 i 11, uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego, infekcję mózgu, a także wiek ojca – ryzyko wystąpienia zwiększa się, gdy ma on ponad 40 lat.

Terapia zespołu Aspergera

Zaburzenia całego spektrum autyzmu, w tym zespołu Aspergera, utrzymują się przez całe życie. Z tego powodu możliwe jest jedynie zminimalizowanie ich negatywnego wpływu na życie. Profesjonalną opieką objęty powinna nie tylko  dziecko, ale również jego rodzina. Odpowiednia edukacja na temat zaburzeń oraz aktywna współpraca z psychologiem będą gwarantować skuteczność terapii.

Ośrodki zajmujące się zespołem Aspergera, takie jak Krok Po Kroku, stosują różne sposoby leczenia. Jedną z nich jest psychoterapia metodą behawioralno-poznawczą, która ma na celu zmianę myślenia pacjenta o sobie i innych ludziach. Inną są zajęcia integracji sensorycznej, które mają przeciwdziałać nieprawidłowościom w odbieraniu bodźców. Pomoc psychologiczna może obejmować także trening umiejętności społecznych, który ma uczyć zachowania w określonych sytuacjach. W przypadku zespołu Aspergera zastosowanie znajduje ponadto terapia kognitywna oparta na odbudowie podstawowych funkcji, by pacjent mógł dalej prawidłowo się rozwijać.