Polimeryzacja protez zębowych krok po kroku
Aby proteza była w stanie dobrze zastąpić ubytki lub nawet cały komplet zębów, musi być przede wszystkim trwała. Stosowane do tworzenia protez komponenty spełniają to założenie, będąc jednocześnie bezpiecznymi dla naszego zdrowia. Same materiały są jednak zazwyczaj niewystarczające, więc protezy poddaje się procesowi polimeryzacji – pokrywania niezwykle odpornym tworzywem sztucznym tworzonym bezpośrednio na ich powierzchni.
Czym jest polimeryzacja i jakie jest jej zastosowanie w protetyce?
Polimeryzacja to proces przekształcania monomerów – związków chemicznych o małej masie cząsteczkowej – w polimery o znacznie większej masie cząsteczkowej. W praktyce oznacza to utworzenie trwalszego, mocniejszego tworzywa, które można później szeroko stosować np. w przemyśle. Na skutek reakcji polimeryzacji powstają różnego rodzaju tworzywa sztuczne, z którymi mamy na co dzień styczność. Zazwyczaj jednak do polimerów dodaje się też rozmaite plastyfikatory i inne substancje zmieniające nieco ich właściwości według potrzeb. W protetyce polimery stosuje się przede wszystkim w procesie polimeryzacji protez – czyli pokrywania ich cieniutką warstwą bardzo odpornej substancji. Dokonuje się tego zazwyczaj przy udziale wysokich temperatur, co sprawia, że proteza może się nieco skurczyć lub stracić część swoich właściwości. Na szczęście najnowocześniejsze metody – takie jak stosowana w pracowni protetyki stomatologicznej ASP Agaty Pulińskiej – zmniejszają to ryzyko.
Etapy polimeryzacji protez metodą IvoBase
Proces polimeryzacji tworzyw metodą IvoBase – jedną z najdoskonalszych na rynku – jest dość skomplikowany, więc wykonują go jedynie prawdziwi specjaliści. Nie sposób opisać wszystkich niuansów znanym tylko doświadczonym protetykom, ale z całą pewnością można wyróżnić ogólne, następujące po sobie etapy tego procesu.
1. Proteza umieszczana jest w tzw. puszce. Zatapia się ją w gipsie, a zęby i część podniebienia smaruje silikonem, by następnie zamknąć puszkę i wypełnić pozostałą przestrzeń gipsem. Ważne jest, by w puszce umieścić także elementy z wosku – będą one potrzebne na dalszym etapie.
2. Puszkę umieszcza się na kilkanaście minut w gorącej wodzie, a następnie otwiera, by usunąć wosk. Jego zastosowanie sprawiło, że w całkiem twardym już gipsie utworzyły się swoiste kanaliki.
3. Do puszki doczepia się zasobnik z substancją polimeryzującą. Należy to zrobić jak najszybciej po jej wymieszaniu. Następnie puszkę z zasobnikiem umieszcza się we wtryskarce, która przepycha substancję polimeryzującą przez utworzone kanaliki. Wysoka temperatura usprawnia proces polimeryzacji.
4. Po wyciągnięciu protezy i oczyszczeniu jej z gipsu elementy pokryte polimerem dodatkowo się zeszlifowuje. Powstała proteza zębowa jest identyczna w kształcie do pierwotnej, a dodana warstwa jest na tyle cienka, że nie zaburza dopasowania.
