Cenne dziedzictwo. Ochrona i konserwacja zabytków jest bardzo ważna

Zabytki stanowią część naszego dziedzictwa kulturowego, są materialnym śladem przeszłości. Mówią o historii i skrywają jej tajemnice, dlatego los tego, co pozostawili po sobie nasi przodkowie, nie powinien być nam obojętny. Zabytki są świadectwem obecności, pracy i idei poprzednich pokoleń.

Szczególnie cenne

Aż 14 pozycji listy Światowego Dziedzictwa UNESCO zajmują polskie obiekty. Każdy z nich jest największym, unikatowym skarbem polskiego, a także światowego dziedzictwa. Centrum Krakowa, Stare Miasto w Toruniu, obóz zagłady Oświęcim-Brzezinka, kopalnie soli w Wieliczce i Bochni to często odwiedzane miejsca. Oto dwie z  pozycji listy UNESCO, które nie są tak powszechnie znane:

Park Mużakowski

Rozpościera się zarówno na terenie Polski, jak i Niemiec. To malowniczy park w stylu angielskim, uważany za jeden z najwspanialszych przykładów architektury ogrodowej w XIX-wiecznej Europie. Polska część obejmuje 800 ha i znajduje się w okolicy miasta Łęknica. Część niemiecką i polską łączy drewniany mostek na Nysie Łużyckiej.  Niezwykle urokliwe łąki, piękne jeziora i rzeki – tego krajobrazu nie ukształtowała jedynie natura, to dzieło sztuki ogrodniczej, powstałe pod pieczą niemieckiego księcia Hermanna von Pückler-Muskau. Według pomysłu twórcy w miejscu tym miały się spotykać natura, kultura i technika. Posadzono tu około 800 000 drzew i 42 000 krzewów. Książę, stojąc na skraju bankructwa, sprzedał park, nowy właściciel poszerzył posiadłość, na jej części powstał też rezerwat przyrody.

Kościoły Pokoju w Świdnicy i Jaworze

Zbudowano je na terenie województwa dolnośląskiego, świątynie te są największymi drewnianymi budowlami o przeznaczeniu religijnym w Europie. Obecnie stoją dwa kościoły, trzeci, zbudowany w Głogowie, spłonął w XVIII wieku. Nazwa kościołów nawiązuje do pokoju westfalskiego, który kończył wojnę trzydziestoletnią (1618-1648), wtedy to cesarz Ferdynand III Habsburg udzielił pozwolenia śląskim luteranom na wybudowanie trzech kościołów. Nie była to jednak zupełna wolność w budowie, kościoły miały powstać w ciągu jednego roku, miały być zbudowane z nietrwałych materiałów, nie wolno było też wznosić wież z dzwonami.

Protestantom udało się sprytnie wybrnąć z takiej sytuacji. Zatrudniono wrocławskiego architekta Albrechta von Saebisch, który wzniósł dla luteran jedne z największych kościołów drewnianych na świecie. Powstały w technologii muru pruskiego w latach 1654 do 1655 (Jawor) i 1656 do 1658 (Świdnica). Zajmują ogromna powierzchnię 1,180 m² i 1,090 m², a wejść może do nich odpowiednio 5,500 i 7,500 osób.  Kościoły posiadają kilka poziomów, ich wnętrza ozdobiono malowidłami, śląskimi herbami i barokowymi ornamentami. Swoje dzieła pozostawili tu Christoph Kalicki i Christian Süßenbach (Świdnica) oraz Georg Flegel (Jawor). Kościoły należą dziś do gmin protestanckich. W kościele w Świdnicy od roku 2000 organizowany jest corocznie Międzynarodowy Festiwal Bachowski.

Attyka. Pracownia Archeologiczno-Konserwatorska. G. Jaworski proponuje kompleksowe usługi archeologiczne oraz architektoniczne. Specjaliści zajmują się m.in. konserwacją zabytków. Firma pomaga inwestorom wypełnić wszystkie potrzebne wnioski i zdobyć niezbędne pozwolenia.