Jak sobie pomóc w czasie połogu?

Szczęśliwe narodziny dziecka to jedna z najpiękniejszych chwil w życiu każdej kobiety. Niestety tę radość często przyćmiewa  trudny okres połogu. Zanim organizm wróci do dawnej kondycji musi minąć trochę czasu. Również psychika kobiety potrzebuje chwili, by przyzwyczaić się do nowej roli. Zmęczenie, apatia a nawet ciągłe wahania nastojów to zupełnie normalne objawy, które nijak się mają do tryskających energią matek z reklamy pampersów. Jak przetrwać ten niełatwy czas?

Czym jest połóg?

Według definicji mianem połogu określa się czas, w którym anatomiczne, morfologiczne i czynnościowe zmiany ciążowe powoli ustępują, a organizm wraca do stanu ciąży. Połóg trwa 6 tygodni i podzielić go można na trzy okresy:

• połóg bezpośredni – obejmuje pierwsze 24 godziny po porodzie

• połóg wczesny – oznacza pierwszy tydzień po porodzie

• połóg późny

Dla kobiet najtrudniejszy jest zazwyczaj połóg bezpośredni i wczesny. Wiąże się on z gojeniem się ran w obrębie krocza lub rany po cesarskim cięciu,  oczyszczaniem i inwolucją macicy, która przebiega z niekomfortowymi dolegliwościami bólowymi i rozpoczęciem laktacji. Wszystko to ogranicza normalne funkcjonowanie, a przecież pod opieką matki znajduje się bezbronny noworodek, który potrzebuje stałej uwagi. Do tego dochodzi cały wachlarz emocji, z którym trzeba się uporać. Kobiety często czują się zdezorientowane, zostawione same sobie, bezradne. Szczęśliwa mama to szczęśliwe dziecko, dlatego należy zapewnić kobiecie właściwą opiekę położniczą także w okresie połogu.

Wsparcie położnej, partnera i najbliższej rodziny

Zachodzących po połogu zmian fizjologicznych nie da się przyspieszyć, można jedynie łagodzić ich objawy. Każda kobieta wraca do formy w indywidualnym tempie. Należy jednak zapewnić jej pomoc w opiece nad noworodkiem oraz wesprzeć emocjonalnie. Jak zapewnia pani Maria Zielińska, która prowadzi Indywidualną Praktykę Położniczą – ojciec dziecka już od samego początku powinien uczyć się zasad  pielęgnacji, dzięki czemu będzie mógł wyręczyć matkę w codziennych czynnościach. Kąpanie, przewijanie i karmienie to proste działania, które wymagają jedynie wprawy. W czasie, gdy partner będzie opiekował się dzieckiem, kobieta może odpocząć, zająć się sobą i zwyczajnie się zrelaksować. Wizyty patronażowe, prowadzone przez położną, są doskonalą okazją, by rozwiać wszelkie wątpliwości na temat żywienia noworodka i jego prawidłowej pielęgnacji. Specjalistka doradzi także, jak uśmierzyć dolegliwości bólowe. Skontroluje stan zdrowia matki i dziecka, a w razie potrzeby- skieruje do lekarza. Położna wesprze również kobietę w stanach obniżenia nastroju i zadba o jej komfort psychiczny. Do pomocy warto zaangażować także najbliższą rodzinę. W pierwszych tygodniach po porodzie obecność matki lub teściowej bywa nieoceniona. Przejmą one obowiązki domowe, do momentu aż kobieta nie poczuje się na tyle dobrze, by kontynuować je samodzielnie.