Artykuł sponsorowany

Diagnoza neuropsychologiczna

Diagnoza neuropsychologiczna

Neuropsychologiczna diagnoza, jest to badanie psychologiczne skierowane do osób z chorobami neurologicznymi: udary, guzy mózgu, urazy czaszkowo-mózgowe, choroby otępienne oraz do osób odczuwających pogorszenie funkcjonowania pamięci i orientacji przestrzennej. W trakcie badania neuropsychologicznego stosuje są liczne testy i metody eksperymentalne. Uzyskane wyniki są kluczowe dla określenia stopnia inwalidztwa, mogą być przydatne dla potrzeb spraw sądowych czy orzecznictwa rentowego (ZUS).

Kto jest odbiorcą badań?

Diagnoza neuropsychologiczna skierowana jest dla osób z rozpoznanymi chorobami neurologicznymi, np. udary mózgu, dla pacjentów po przebytym zabiegu neurochirurgicznym oraz z chorobą nowotworową ośrodkowego lub centralnego układu nerwowego.  Na diagnozę kieruje się również osoby z rozpoznanymi chorobami somatycznymi, po urazie czaszkowo-mózgowym, wybudzonych ze śpiączki, po przebytym epizodzie niedotlenienia po zatruciu tlenkiem węgla.  Poddaje się jej także pacjentów z poczuciem obniżenia sprawności intelektualnej,  dotyczących kłopotów z : pamięcią, uwagą i trudnościami w nazywaniu przedmiotów. Diagnoza neuropsychologiczna stanowi także wstęp do przygotowania planu i podjęcia terapii neuropsychologicznej. Diagnostykę neuropsychologiczną wykonuje się również u pacjentów kardiologicznych - szczególnie po zabiegach kardiochirurgicznych, u pacjentów onkologicznych - po zabiegach radioterapii i chemioterapii, u pacjentów z cukrzycą czy z chorobami natury psychiatrycznej.

Na czym polega badanie?

Diagnoza neuropsychologiczna polega na ocenie sprawności procesów poznawczych, takich jak pamięć, koncentracja uwagi, mowa, myślenia, funkcji wzrokowo- przestrzennych i procesów emocjonalno-osobowościowych. Dzięki diagnozie neuropsychologicznej możliwa jest ocena jakie procesy intelektualne i w jakim stopniu zostały osłabione z powodu organicznego uszkodzenia mózgu. Pozwala ona również stwierdzić, czy problemy w zachowaniu pacjenta wynikają z uszkodzenia tkanki mózgowej, czy z powodów emocjonalnych. To rozróżnienie jest kluczowe dla późniejszego wyboru sposobu leczenia pacjenta. W badaniu neuropsychologicznym osoba badana wykonuje wiele różnych testów psychometrycznych i manualnych, zaś pełna diagnostyka może zająć wiele godzin intensywnej pracy intelektualnej wymagającej wzmożonej koncentracji uwagi, ewentualnie rozbitej na kilka kolejnych sesji badania. Po sporządzeniu diagnozy neuropsychologicznej powinno nastąpić działanie mające na celu zmniejszenie objawów zaburzeń procesów poznawczych i emocjonalnych.  Terapia neuropsychologiczna nie jest skoncentrowana tylko na przywracaniu sprawności w zakresie jednej utraconej funkcji, np. mowy, ale służy poprawie jakości funkcjonowania pacjenta na różnych płaszczyznach jego aktywności.

Oceń artykuł (0)
0.0
Komentarze
Dodaj komentarz