Zaburzenia integracji sensorycznej (SI) u dzieci
Integracja sensoryczna to proces zachodzący w naszym mózgu i organizmie, pozwalający uzyskiwać informacje ze wszystkich zmysłów. Przekazywane dane przez trzy układy – dotykowy, przedsionkowy, prioproceptywny – są segregowane, rozpoznawane, a następnie przez nas interpretowane. Zaburzenia w tym zakresie, mogą spowodować, że zwykłe niebolesne otarcie się dziecka o rówieśnika na szkolnym korytarzu, może być przez nie odebrane, jako silny ból i atak. To zaś przyczynia się do alienacji pacjenta i wzmożonej jego agresji. Dowiedz się, czy jest terapia SI!
Czym jest zaburzenie integracji sensorycznej u dzieci?
Zaburzenie integracji sensorycznej u dzieci, związane jest z trudnościami z tzw. rejestracją, modulacją, a także integracją. W pierwszym przypadku mały pacjent może w „ospały” lub zupełnie odwrotnie, w bardzo gwałtowany sposób, reagować na wszystkie czynniki związane z dotykiem. W drugiej sytuacji – modulacji – dziecko może mieć problem z sekwencyjnymi zadaniami i z wykonywaniem czynności dnia codziennego. A w trzeciej, często obserwuje się duże problemy z motoryką, rozwojem psychoruchowym i poczuciem własnego ciała.
Wielokrotnie trudności rejestracji, modulacji i integracji, są mylnie diagnozowane przez niektórych specjalistów, czy też przez rodziców, jako choroba ADHD, zespół Aspergera, autyzm, czy schorzenia na tle układu nerwowego – np. porażenie mózgowe. Oczywiście zaburzenie integracji sensorycznej często występuje właśnie przy wymienionych powyżej przypadkach, ale niekiedy pojawia się na skutek różnego rodzaju zaburzeń osobowościowych, które mogły być wywołane innymi, zewnętrznymi czynnikami – przeżycie traumy, rozwód rodziców, śmierć bliskiej osoby, czy prześladowanie w szkole.
Objawy zaburzenia integracji sensorycznej u dzieci
Każdy rodzic powinien zwrócić szczególną uwagę na takie zachowania swoich pociech, jak np.:
- brak chęci dziecka do kontaktu fizycznego z innymi – podawanie dłoni, przytulanie, czesanie włosów,
- brak chęci dziecka do zabaw na huśtawkach, drabinkach i innych sprzętach placów zabaw,
- odruchy wymiotne na skutek nowych zapachów, czy smaków – brak chęci rozszerzania zdolność poznawczych zmysłów,
- trudności w koncentrowaniu się, zapamiętywaniu, czy nawiązywaniu kontaktów z rówieśnikami,
- wycofywanie się w sytuacjach stresowych i nowych,
- nietolerowanie nowych ubrań, metek, czy innych elementów podrażniających delikatnie skórę, a wywołujące u dziecka agresję,
- dostarczanie przez dziecko samemu sobie „dziwnych” doznań zmysłowych, np. uderzanie głową w ścianę, brak reakcji na bardzo wysoki poziom hałasu itp.
Terapia SI
Warto wiedzieć, że zaburzenia integracji sensorycznej mogą być w znacznym stopniu zminimalizowane, poprzez dedykowaną terapię SI, która wpływa na poprawione funkcjonowanie centralnego układu nerwowego dziecka. Dzięki specjalnym ćwiczeniom zmysłów – psychoruchowym – pociechy zaczynają rozumieć swoje zmysły, mogąc nad nimi przejmować kontrolę. Terapia SI, opiera się bowiem na dostarczaniu dziecku odpowiedniej ilości bodźców sensorycznych tak, aby stymulować rozwój prawidłowych zachowań – interpretacji danych zdarzeń. W przypadku zaburzeń integracji sensorycznej, wywołanych na skutek czynników zewnętrznych, można zaobserwować całkowitą regresję choroby – tak jak np. w przypadku leczenia depresji, czy choroby sierocej. Jeśli jednak jest ona chorobą oportunistyczną autyzmu, czy też ADHD, wraz często z odpowiednią kuracją lekową, można znacznie zminimalizować dyskomfort życiowy pacjenta.
O więcej informacji oraz o pomoc, prosić warto zatem specjalistów Prywatnego Centrum Pomocy Psychologicznej Synthesis Plus!
