Różnica między tynkiem cementowo-wapienny i gipsowym
Wykończenie domu jest nie lada wyczynem, zwłaszcza jeśli jesteśmy perfekcjonistami. Dlatego podjęcie nawet na pozór prostej decyzji o rodzaju tynku wydaje się być ciężkim orzechem do zgryzienia. Jednakże w tym przypadku wahanie jest jak najbardziej na miejscu, biorąc pod uwagę fakt, iż spór między zwolennikami tynku cementowo-wapiennego i gipsowego ciągle nie został rozstrzygnięty. Czy aby na pewno wybór między tymi dwoma rodzajami tynków jest tak trudny?
Tynk cementowo-wapienny
Tynki tradycyjne, czyli cementowo-wapienne są jednym z najpopularniejszych sposobów wykończenia ścian wewnętrznych. Składa się z cementu, wapna, piasku i wody, dodawane są też czasami składniki hydrofobizujące (powstrzymujące wchłanianie wody). Po ułożeniu i zaschnięciu ma lekko chropowatą powierzchnię, dlatego kolejnym krokiem jest wygładzenie, które również pozostawia lekko, ale już mniej szorstkie ściany. Dużym plusem natomiast jest jego wytrzymałość, o której zapewnia wiele zakładów tynkarsko-murarskich, posiadających wieloletnie doświadczenie, takich jak na przykład Zakład Tynkarsko-Murarski Marcin Cuber. Dzięki swojej wytrzymałości tynki te są używane w miejscach o wyższym prawdopodobieństwie uszkodzenia mechanicznego, jak i też tam gdzie wilgotność jest dość wysoka. W sprzedaży możemy dostać tynki tradycyjne do nakładania ręcznego lub mechanicznego, a jego średnie zużycie w obu przypadkach wynosi 11-14 kg/m2/1 cm.
Tynk gipsowy
Tynk gipsowy jest często porównywany do tynku cementowo-wapiennego. Przez niektórych jest on uznawany za zdecydowanie bardziej ekologiczny i przyjazny naszemu organizmowi. Głównym składnikiem jest siarczan wapnia, który wzbogaca się dodatkiem wapna, piasku kwarcowego oraz mnóstwem innych mieszanek odpowiedzialnych za czas wiązania i plastyczność. Zużycie tynków gipsowych to 17-12 kg/m2/1 cm. Pochłaniają one nadmiar wody z powietrza i oddają go gdy w domu robi się sucho, co stanowi duży atut tego właśnie tynku. Gips umożliwia uzyskanie nieco bardziej gładkiej powierzchni ścian, dlatego też zbędne może się okazać użycie dodatkowej gładzi. Dużymi minusami jest zdecydowanie mniejsza wytrzymałość na uszkodzenia mechaniczne i stałą wilgotność, dlatego też nie może być używany we wszystkich łazienkach, w przeciwieństwie do tynku cementowo-wapiennego, oraz w miejscach narażonych na uszkodzenia mechaniczne.
