Przyłącze do sieci wodociągowej czy własna studnia – porównanie rozwiązań

Woda jest nam niezbędna do życia, dlatego musimy zadbać o to, aby nasz dom miał do niej zawsze dostęp. Mamy w tym zakresie dwie możliwości; pierwsza, powszechnie stosowana, to podłączenie do sieci wodociągowej, druga to budowa własnego ujęcia wody. Oba rozwiązania mają swoje wady oraz zalety. Przeczytaj artykuł i dowiedz się, w które z nich warto zainwestować.

Własna studnia – rodzaje i działanie

W charakterze wody użytkowej, przeznaczonej do spożycia, wykorzystać można jedynie wody wgłębne i głębinowe, ponieważ w przeciwieństwie do wód zaskórnych i gruntowych są one wolne od szkodliwych substancji chemicznych i bakterii. Zawsze jednak istnieje ryzyko, że zostaną one zanieczyszczone azotanami używanymi w nawozach. Woda gruntowa natomiast powinna być uzdatniana. Użycie studni pozwala czerpać wodę znajdującą się głęboko pod ziemią przy użyciu pomp ssących oraz głębinowych. Wyróżniamy trzy rodzaje studni, są to:

• studnia głębinowa (wiercona) – stosowana do ujmowania wód głębinowych i wgłębnych i zwykle sięga od 12 do 60 m;
• studnia kręgowa (kopana) – stosowana do pobierania wody gruntowej, która wymaga uzdatniania, a jej głębokość sięga do 20 m;
• studnia abisyńska – stosowana do pobierania wody znajdującej się na głębokości do 7 m, która może być wykorzystana wyłącznie do nawadniania ogrodu.

Budowa studni musi przebiegać zgodnie z regulacjami prawa budowlanego, które określa zasady jej położenia i minimalne odległości od granicy działki. W zależności od głębokości i przepustowości potrzebne jest albo zgłoszenie, albo uzyskanie pozwolenia wodnoprawnego na budowę studni.

Przyłączenie do sieci wodociągowej

O wiele częściej spotykanym i wygodniejszym dla nas rozwiązaniem jest przyłączenie działki do lokalnej sieci wodociągowej. Ze względu na liczne formalności oraz przepisy, jakim podlega jego wykonanie, zadanie to powinniśmy powierzyć doświadczonej firmie z branży instalacyjnej, takiej jak firma Insanit działająca na terenie województwa podkarpackiego. Procedura ta obejmuje kilka kroków:

1. Dostarczenie do miejscowego zakładu wodociągowego decyzji o warunkach zabudowy i mapy sytuacyjno-wysokościowej.
2. Sporządzenie warunków przyłączenia, umowy i oświadczenia o zapewnieniu dostaw wody.
3. Sporządzenie projektu przyłącza i uzyskanie pozwolenia na jego budowę.
4. Wytyczenie trasy przyłącza w terenie.
5. Inwentaryzacja powykonawcza przyłącza wodociągowego.
6. Sprawdzenie i odbiór instalacji wodociągowej.
7. Uzyskanie opinii starostwa w spawie uzgodnienia dokumentacji przyłącza.
8. Podpisanie umowy na dostawę wody.

Rachunki za wodę rozliczane są na podstawie wodomierza, który jest ważnym elementem instalacji. Może nam zapewnić go zakład wodociągowy, ale możemy też zakupić go samodzielnie. Jak zatem wygląda porównanie studni z przyłączem? Koszty pierwszego rozwiązania zależą przede wszystkim od głębokości i wielkości studni. Znajduje ono zastosowanie zazwyczaj tam, gdzie nie ma możliwości podłączenia do sieci. Budowa przyłącza wodociągowego jest przede wszystkim tańsza, a ponadto zazwyczaj wiąże się z budową przyłącza kanalizacyjnego w postaci wspólnej instalacji wodno-kanalizacyjnej, co jest też rozwiązaniem wygodniejszym niż konieczność budowy szamba czy przydomowej oczyszczalni ścieków.