Obowiązujące zasady szczepienia psów
Szczepienia pozwalają na znaczne ograniczenie występowania wielu chorób zarówno u ludzi, jak i u zwierząt. Masowe szczepienia i rozwój medycyny i weterynarii powodują jednak, że powstaje wiele nowych szczepionek, często przeciwko chorobom, które nie są bardzo groźne i te szczepienia nie zawsze są potrzebne. Warto, idąc do lekarza weterynarza, mieć podstawową wiedzę, które szczepienia zwierząt są naprawdę niezbędne, a z których można bez szkody dla naszego pupila zrezygnować.
Przeciwko jakim chorobom trzeba zaszczepić psa?
Szczepienie psa czy kota powinno być oparte o decyzję podejmowaną wspólnie przez lekarza weterynarii i właściciela zwierzęcia. Oczywiście istnieją szczepienia obowiązkowe, wymagane wręcz przez prawo – takim szczepieniem jest w Polsce szczepienie przeciwko wściekliźnie. Pozostałe szczepienia wykonywane w Gabinecie Weterynaryjnym Anny Duszek-Wiechowskiej można podzielić na szczepienia zasadnicze, które powinny być wykonywane u wszystkich psów, szczepienia dodatkowe, które mogą zostać zlecone przez lekarza z uwagi na stan zdrowia zwierzęcia, albo jego środowisko, oraz szczepienia bez wskazań medycznych.
Zasadnicze szczepienia dla zwierząt obejmują profilaktykę chorób, które mogą zagrażać ludziom, w tym wścieklizny, oraz chorób zwierzęcych o bardzo ciężkim przebiegu, często zagrażające życiu zwierzęcia. Należą do nich nosówka, parwowiroza (psi tyfus) i choroba Rubartha, czyli zakaźne zapalenie wątroby psów. Do szczepień dodatkowych zaliczyć można szczepienie przeciwko parainfluenzie, herpeswirozie czy leprospirozie.
Jak wygląda procedura szczepienia zwierząt?
Szczepienia psów odbywają się według opracowanego schematu, opartego o badania i dane statystyczne. Zgodnie z tym schematem pierwszą dawkę szczepionki przeciwko parwowirozie, nosówce i chorobie Rubartha, powinno się podać szczeniętom w wieku od sześciu do szesnastu tygodni. Oczywiście szczepione mogą być tylko zwierzęta zdrowe i odrobaczone, dlatego w pierwszym rzędzie lekarz weterynarii przeprowadza badanie i w razie potrzeby leczenie zwierząt oraz ich odrobaczenie. Najbardziej korzystne jest odrobaczenie szczenięcia mniej więcej dwa do trzech tygodni przed zaszczepieniem.
Po zaszczepieniu w okresie szczenięcym, organizm psa wytwarza przeciwciała, ale konieczne są szczepienia przypominające, przeprowadzane co pewien czas. Do niedawna stosowano tradycję szczepień corocznych, ale najnowsze badania udowadniają, że odporność poszczepienna trwa dłużej niż rok – zdarzają się przypadki, kiedy nawet pięć lat po szczepieniu w organizmie psa występowały przeciwciała przeciwko parwowirozie, nosówce, czy chorobie Rubartha. Z tego względu obecnie zaleca się doszczepianie raz na dwa lata. Jedynym wyjątkiem jest wścieklizna, na którą nadal istnieje bezwzględny obowiązek corocznego szczepienia psów.
