Nadpobudliwość u przedszkolaka – kiedy udać się do terapeuty?

Nadpobudliwość, zwłaszcza w przypadku małych dzieci bywa nie tylko męcząca dla rodzica, ale może również nieść negatywne skutki dla zdrowia psychicznego malucha. Nie należy bagatelizować podejrzanego dziecka, które może wiązać się z problemami o podłożu psychologicznym, gdyż to właśnie wczesna reakcja pozwala na szybkie i w miarę sprawne wyeliminowanie problemu.

Czy moje dziecko jest nadpobudliwe?

Istnieje cienka linia między dzieckiem po prostu aktywnym, a chorobliwie nadpobudliwym, dlatego rodzic powinien dokładnie obserwować codzienne zachowanie swojej pociechy. Niepokojące objawy to:

• Brak koncentracji i skupienia. Dziecko nie jest w stanie wysiedzieć w spokoju podczas takich czynności, takich jak np. malowanie czy inne prace manualne.
• Częste rozpraszanie się nawet przez najbardziej błahe bodźce.
• Zbyt szybki i bardzo chaotyczny sposób mówienia.
• Bardzo częste odpływanie myślami tzw. bujanie w obłokach i nadmierne zapominalstwo.

W przypadku, kiedy objawy te pojawiają się notorycznie i w sporym nasileniu, warto zdecydować się na pierwszą konsultację z psychoterapeutą dziecięcym. Jeżeli dziecko na co dzień przebywa w przedszkolu lub spędza czas z opiekunką, dobrze jest przed pierwszą wizytą, szczegółowo wypytać o zachowanie malucha pod nieobecność rodziców.

Właściwa dieta, a nadpobudliwość

Zdarza się, że dziecko reaguje żywiołowo i zbyt energicznie tylko w niektórych sytuacjach. Często przyczyna leży w nieprawidłowej diecie. Okresową nadpobudliwość można zaobserwować u niejadków, którym zdarza się zjadać duże ilości słodyczy. Organizm dziecka, które nie spożywa wystarczającej ilości kalorii, jest nieco osłabiony. W przypadku, gdy maluch sięgnie po ciastka, cukierki czy inne łakocie, otrzymuje tzw. bombę energetyczną. Tuż po zjedzeniu słodyczy dziecko staje się nadmiernie żywiołowe. Na dłuższą metę, omijanie posiłków i zastępowanie ich słodkościami może prowadzić do zaburzenia gospodarki insulinowej i cukrzycy.

Jak wybrać psychoterapeutę?

W momencie, kiedy jakiekolwiek objawy zaniepokoją rodzica, warto udać się na konsultacje z psychologiem lub psychoterapeutą dziecięcym. Maluch powinien sam zaakceptować terapeutę dlatego, jeśli terapia trwa już jakiś czas, a dziecko nie chce nawiązać kontaktu z psychoterapeutą, warto wybrać się do innego gabinetu lub ośrodka. Dobrą opinią wśród rodziców cieszy się gabinet psychoterapeutyczny Logos. Należy jednak pamiętać, że świat widziany oczami dziecka wygląda zupełnie inaczej, niż ten, który obserwują dorośli. Nawet najlepsi i najbardziej polecani terapeuci mogą zostać niezaakceptowani przez przedszkolaka.