Jak wyglądają horyzontalne przewierty sterowane?
W dużych miastach, gdzie jeździ dużo samochodów trudno wyobrazić sobie budowanie nowych sieci podziemnych tradycyjną metodą wykopową. Rozkopanie ulicy lub skrzyżowania mogłoby spowodować dużo utrudnienia w ruchu. Dlatego w sytuacjach, gdy trzeba wykonać roboty pod ziemią często stosuje się technologię bezwykopową. Technika bezwykopowa pozwala uniknąć rozkopania ulic. Takimi praca zajmują się wyspecjalizowane firmy.
Zastosowanie i korzyści horyzontalnych przewiertów sterowanych
Horyzontalne przewierty sterowane są nowoczesną technologią, która pozwala na wykonywanie robót pod ziemią bez konieczności rozkopywania ulic. Dzięki tej technologii możliwe jest wdrażanie różnych instalacji w miejscach, w których niemożliwe jest wykonanie odkrytego wykopu. Jak tłumaczy specjalista z tej branży z firmy Doni Zbigniew Linek, roboty ziemne bezwykopowe stosuje się:
- w dużych miastach gdzie nie można wykorzystać tradycyjnych metod wykopowych,
- w celu ominięcia przeszkód w postaci traktów komunikacyjnych,
- w miejscach gdzie gęsto występują sieci wodociągowe, kanalizacyjne, a także linie energetyczne i telekomunikacyjne,
- w celu przekroczenia żeglownych kanałów i rzek,
- w miejscach gdzie nie można naruszyć terenu ze względu na krajobraz i walory przyrodnicze.
Roboty bezwykopowe pozwalają na powoduje zminimalizowanie robót ziemnych lub ich całkowity brak. W trakcie instalowania nowych przewodów w ziemi, ilość wywożonego gruntu jest równa objętości wbudowywanych rur. W przypadku odnawiania kanalizacji zazwyczaj niepotrzebne jest wykonywanie prac związanych z wykopywaniem ziemi, ponieważ wówczas wystarczy skorzystać ze studzienek kanalizacyjnych. Tylko w niektórych technologiach odnowy jest konieczne zrobienie wykopu początkowego i końcowego, a czasem zdarza się, że konieczny jest także wykop pośredni.
Przebieg prac związanych z horyzontalnym przewiertem sterowanym
Przewierty pod drogami pod instalację rurociągu są zadaniem składającym się z kilku etapów. Na początku trzeba wykonać projekt trajektorii oraz trzeba zaznaczyć punkt wyjścia przewiertu. Następnie należy dobrać odpowiednią technologię wiercenia i przygotować teren w odpowiedni sposób dla potrzeb urządzenia wiertniczego i zaplecza technicznego. Potem następuje wiercenie. Sam proces wiercenia składa się z trzech etapów:
- etap I – wiercenie pilotowe,
- etap II – rozwiercanie,
- etap III – montaż rurociągu.
Podczas pierwszego etapu wiercenia trzeba wykonać otwór wiertniczy zgodnie z projektem. Do tych prac wykorzystuje się różne narzędzia urabiające grunt. Najczęściej jest to płytka sterująca lub świder gryzowy. Trajektoria wiercenia kontrolowana jest przez systemy nawigacyjne. Wywiercany grunt wynoszony jest na powierzchnię. Drugi etap prac polega na poszerzaniu wywierconego otworu. Urabiany grunt poszerzany jest do rozmiaru większego o 20% - 50% od średnicy instalowanej rury. Ostatni m etapem prac jest zainstalowanie rur w wywierconym otworze. Po zakończeniu prac wiertniczych należy przywrócić teren do stanu pierwotnego.
