Dziedziczenie ustawowe i testamentowe – dowiedz się więcej na ten temat!
Śmierć bliskiej osoby to trudny, przepełniony żalem i smutkiem czas – wiążący się m.in. z koniecznością rozporządzenia pozostawionym majątkiem. Jeżeli spadkodawca sporządził testament, a wszyscy spadkobiercy zgodnie przyjęli swoją część – dziedziczenie nie będzie stanowiło większego problemu. Zdarzają się jednak sytuacje, kiedy testamentu nie ma lub został on uznany za nieważny. Co wtedy? Wszystkiego dowiesz się z naszego artykułu.
Kiedy testament jest nieważny?
Mimo że zmarły pozostawił po sobie testament – nie zawsze możliwe jest zastosowanie się do jego zapisów. Ma to miejsce w sytuacji nieważności testamentu, co zazwyczaj podyktowane jest jego sporządzeniem:
- w stanie wyłączającym świadome lub dobrowolne podjęcie decyzji i w efekcie rozporządzenie majątkiem;
- w wyniku błędu uzasadniającego przypuszczenie, że gdyby spadkodawca nie działał pod wpływem błędu, nie sporządziłby testamentu o takiej treści;
- pod wpływem działania osób trzecich – groźby.
Rodzaje testamentu
Zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego wyróżniamy testament zwykły – w tym notarialny, własnoręczny i allograficzny, jak i testament szczególny – do którego zaliczamy ustny, podróżny i wojskowy. Testament szczególny można sporządzić wyłącznie w sytuacji, gdy przygotowanie testamentu zwykłego nie jest możliwe lub w przypadku zaistnienia zagrożenia nagłą śmiercią.
Dziedziczenie ustawowe
Jeżeli zmarły nie sporządził testamentu lub został on unieważniony – obowiązuje dziedziczenie ustawowe, w którym specjalizuje się Radca Prawny Dagmara Wojciechowska. W pierwszej kolejności do spadku powoływane są dzieci oraz współmałżonek, w drugiej – rodzice i współmałżonek, w trzeciej – małżonek, rodzic i rodzeństwo, w czwartej dołączani są dziadkowe i dzieci współmałżonka. Ostatnim podmiotem do dziedziczenia – powoływanym do spadku, gdy zmarły nie miał nikogo bliskiego lub wszyscy zrzekli się spadku – jest gmina aktualna dla ostatniego miejsca zamieszkania zmarłego. Możliwe jest wyłączenie współmałżonka z dziedziczenia – pod warunkiem rozwiązania małżeństwa wyłącznie z jego winy.