Czym blachy elektrotechniczne różnią się od swoich standardowych odpowiedników? Sprawdź opinię specjalistów z firmy Esteel!
Współcześnie na rynku asortymentowym można znaleźć wiele rodzajów blach wytwarzanych z odmiennych gatunków stali. Skład metalu uzależniony jest oczywiście od przeznaczenia konkretnego elementu. Jedną z najbardziej interesujących propozycji są tzw. blachy elektrotechniczne, które wykorzystuje się przede wszystkim do budowy nowoczesnych transformatorów. Z jakimi informacjami na ich temat warto się zatem zapoznać i czym różnią się one od swoich standardowych odpowiedników?
Blachy elektrotechniczne, czyli co?
Zarówno skład stopowy blach elektrotechnicznych, jak i sam proces produkcji zostały zoptymalizowane w taki sposób, aby uzyskany produkt charakteryzował się jak najlepszymi parametrami magnetycznymi. Jak podkreślają doświadczeni specjaliści z firmy Esteel – w przeciwieństwie do stali konstrukcyjnej – głównym składnikiem blach elektrotechnicznych jest żelazo. Węgiel postrzega się jako pierwiastek wręcz niepożądany, dlatego też jego zawartość redukuje się do możliwie najmniejszej ilości.
Na tle alternatywnych rozwiązań technologicznych stal tego typu wyróżnia się także wysoką zawartością krzemu. To właśnie jego obecność nie tylko zwiększa rezystywność, ale także ułatwia wytwarzanie zorientowanej struktury polikrystalicznej, która znacząco poprawia anizotropowe własności magnetyczne blachy. Elementy produkuje się obecnie w grubościach o 0,7 mm (odmiany izotropowe) do 0,23 mm (odmiany anizotropowe). Co jeszcze warto wiedzieć na ten temat?
Czym różnią się elektrotechniczne blachy izotropowe od anizotropowych?
Chodzi o zawartość krzemu. Najtańszą dostępną obecnie na rynku opcją są blachy izotropowe, które w swoim składzie mają zazwyczaj nieco mniej niż 1% tego pierwiastka. W droższych wyrobach anizotropowych wartość ta wynosi już 3%. Co jednak oznacza to z praktycznego punktu widzenia? Jak słusznie zaznaczają doświadczeni fachowcy z firmy Esteel – zwiększanie zawartości krzemu powoduje nieznaczny spadek wartości indukcji nasycenia blachy elektrotechnicznej.
Głównym problemem pozostaje jednak znaczny wzrost twardości i kruchości, co z kolei bezpośrednio przekłada się na trudności w obróbce mechanicznej. Zawartość krzemu wynosząca około 6% jest pożądana z uwagi na niemal zerową magnetostrykcję takiej blachy. Ważnym parametrem blach elektrotechnicznych, są też straty energii przy przemagnesowywaniu – im mniejsze, tym oczywiście lepiej. W tym miejscu warto zatem podkreślić, że w ciągu ostatnich 100 lat stratność stali elektrotechnicznej zmalała ponad pięciokrotnie, a maksymalna indukcja wzrosła prawie dwukrotnie.
