Co to jest padaczka i jak się ją leczy?

Padaczka jest zaburzeniem neurologicznym, które wynika z chwilowej niedyspozycji mózgu. Objawia się poprzez nagłe wyładowania wewnątrz neuronów, co prowadzi do najbardziej charakterystycznego znaku tej choroby, czyli ataków silnych wstrząsów powiązanych z utratą świadomości. Szacuje się, że nawet 10 procent społeczeństwa może przeżyć jeden taki napad w swoim życiu. Choć najwięcej nowych zachorowań występuje u noworodków i osób starszych, to warto pamiętać, że epilepsja może przydarzyć się w każdym wieku.

Skąd bierze się padaczka i jakie są jej rodzaje?

Według współczesnej medycyny epilepsja stanowi pierwotną chorobę mózgu. Polega ona na gwałtownym zaburzeniu czynności części komórek nerwowych, które wyzwalają wówczas energię elektryczną prowadzącą do wstrząsów. Napady są podstawowym objawem padaczki i powtarzają się na skutek każdego krótkotrwałego zaburzenia pracy układu nerwowego. Neurolodzy wyróżniają trzy rodzaje tej choroby:

• Padaczka skrytopochodna – taką diagnozę stawia się w sytuacji, w której nie można wskazać pierwotnej przyczyny wystąpienia choroby u konkretnego pacjenta. Sądzi się, że jej źródło leży wówczas w niemożliwych do wykrycia mikroskopijnych zmianach strukturalnych mózgu.
• Padaczka idiopatyczna – ten rodzaj epilepsji zazwyczaj współwystępuje z niektórymi chorobami genetycznymi lub stanowi jeden z objawów takich zaburzeń. Chory może posiadać uwarunkowaną genetycznie skłonność do występowania ataków. Padaczka idiopatyczna objawia się najczęściej u dzieci.
• Padaczka objawowa – taka epilepsja ma znaną przyczynę, zazwyczaj w postaci urazów głowy, chorób związanych ze starzeniem się, chorób mózgu, chorób zwyrodnieniowych, nowotworów, zapalenia mózgu i opon mózgowych czy zatrucia (na przykład przez przewlekłe nadużywanie alkoholu) . Powód padaczki da się rozpoznać u około 1/3 wszystkich zdiagnozowanych chorych.

Jak wygląda leczenie padaczki?

Gabinet neurologiczny, taki jak Jacek Gajos dr n. med. I lek. Anna Gajos, jako podstawową metodę leczenia epilepsji wdraża leki przeciwpadaczkowe. Środki te muszą być przyjmowane o stałych porach w określonej liczbie dziennych dawek. Pacjent powinien raz na pół roku poddawać się badaniom krwi obejmującym morfologię i próby wątrobowe. Jeśli chory nie reaguje na terapię farmakologiczną, wykonuje się zabieg na jego tkance mózgowej. Operacja ta ma na celu zmniejszenie częstości lub uciążliwości ataków. Inną metodą leczenia jest też stymulacja tak zwanego nerwu błędnego, której efektem ma być hamowanie czynności napadowych.