5 wad drewna powstających podczas suszenia

Świeży surowiec tartaczny posiada zbyt dużą wilgotność, aby nadawał się do celów przemysłowych. Tarcicę należy więc odpowiednio przygotować. Najpierw drewno podlega sezonowaniu, czyli jest przechowywane na wolnym powietrzu. Dopiero po tym etapie można przeprowadzić docelowe osuszenie i to też w ściśle określonych warunkach. Zbytnie przyśpieszenie tego procesu, albo jego niedokładne przeprowadzenie będzie skutkować poniższymi wadami drewna.

Spaczenie

Spaczenie polega na zmianie kształtu materiałów tartych i przybiera trzy formy tj.:

• krzywienie,
• wichrowatość,
• łódkowatość.

Odkształcenia te powstają wtedy, gdy wchłonięta przez drewno woda dostaje się pomiędzy nitki budujące celulozę (micele), doprowadzając do ich rozsunięcia.

Pęknięcia desorpcyjne

Związane są z tzw. naprężeniami desorpcyjnymi, które niszczą drewno wzdłuż włókien. Powstające w procesie suszenia siły rozciągające powodują pęknięcia w najsłabszych strukturach materiału, czyli na granicy drewna wczesnego i późnego. Na tego typu uszkodzenia podatna jest szczególnie tarcica liściasta.

Wadliwa wilgotność

Surowiec poddawany suszeniu jest zróżnicowany pod względem swojej wilgotności. W dużej partii towaru zawsze znajdzie się część towaru, który będzie miała ten parametr zawyżony lub zaniżony. Tarcica o parametrach odbiegających od normy jest wtedy najbardziej narażona na paczenie i kurczenie się. W celu ograniczenia tego typu strat w firmie Drewpol przeprowadza się dokładne sortowanie desek przed suszeniem, tak aby były one wyprodukowane w podobnym czasie.

Naprężenia resztkowe

W drewnie wysuszonym do idealnej wilgotności nadal występują naprężenia. W środkowej strefie przekroju występują siły rozciągające, natomiast w przypowierzchniowej ściskające. Po rozcięciu tarcicy na mniejsze części owa równowaga wewnętrznych napięć zostaje zachwiana i kawałki ulegają odkształceniu. Predyspozycję do naprężeń resztkowych ma drewno twarde np. tarcica jesionowa oraz zbyt szybko suszone.

Zaplamienia i przebarwienia

W tarcicy sosnowej może wystąpić tzw. sinizna, za którą odpowiadają grzyby bytujące w świeżym drewnie. Z kolei na plamy atramentowe podatna jest tarcica dębowa. Powstają one w wyniku kontaktu drewna z wodą zawierającą związki żelaza, czyli np. skraplająca się woda ze stalowych części suszarek. Ciemnobrązowe smugi w przekroju poprzecznym są typowe dla tarcicy bukowej. Ta wada spowodowana jest zaparzeniem się drewna, do którego dochodzi w miejscu styku surowca z przekładką.