Zabytki architektury w Łodzi

Fabryka Ernesta Wevera składa się z dwóch połączonych ze sobą budynków. Starszy pochodzi z 1880 r., zaś nowszy, projektu Fryderyka Miksa, z 1903 roku. Nowy budynek łączy architekturę neogotyku i modernizmu, co jest wyjątkowe i rzadko spotykane. Fabryka Wevera początkowo wytwarzała guziki, potem zmieniono profil produkcji na ogólnie rozumianą pasmanterię.

Pierwszy, niewielki budynek fabryki Franciszka Göldnera powstał w 1883 roku. Mieściła się w nim przędzalnia wytwarzająca surowiec do produkcji pończoch. W kolejnych latach obiekt rozbudowywano, nadając mu obecny kształt, przypominający budynek mieszkalny. Obecnie w dawnej fabryce Göldnera mieści się Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna.

Budynek fabryki Jozefa Balle został wzniesiony w 1892 r. wg projektu Stefana Lemené. Elewacja jest prosta, bez skomplikowanych zdobień. Fabryka produkowała taśmy gumowe. Od 1909 r. w budynku mieścił się zakład produkujący tkaniny techniczne. Obecnie jest to siedziba łódzkiego oddziału "Gazety Wyborczej" oraz stacji radiowych TOK FM i Złote Przeboje.

Fabryka Juliusza Kindermanna powstała w 1897 roku. Cały budynek pokryty jest białym tynkiem, co było pewną nowością w budownictwie industrialnym w tamtych czasach. Uwagę przykuwają zwłaszcza zdobiące fasadę gzymsy. W zakładzie produkowano tkaniny. Obecnie w dawnych zabudowaniach fabrycznych znajduje się hotel.

Fabryka Towarzystwa Akcyjnego Łódzkiej Manufaktury Nici powstała w latach 1897-1898 i podlegała ciągłej rozbudowie. Architektura całego kompleksu nawiązuje do średniowiecznych budowli obronnych oraz stylu secesyjnego. Na tyłach zakładu znajdują się domy robotnicze. Jest to jedna z nielicznych fabryk w Polsce, która od tak wielu lat prowadzi swoją działalność. Do dziś produkuje się tu nici.

Projektantem budynków fabryki Markusa Silbersteina był znany architekt Hilary Majewski. Kompleks składa się z dwóch połączonych budynków oraz kotłowni i pawilonu maszyny parowej. Na rogach większego budynku projektant umieścił wieże, służące komunikacji wewnątrz zakładu. Prócz funkcji praktycznych spełniają one również rolę dekoracyjną, dodając całości niespotykanego uroku.

Gmach fabryki Winklera i Gaertnera został wybudowany na przełomie XIX i XX wieku. Produkowano tu wówczas pończochy. W 1919 r. fabryka zmieniła właścicieli. Po II wojnie światowej w zakładzie, znacjonalizowanym i z nadaną nową nazwą "Zenit", nadal produkowano wyroby pończosznicze. Obecnie w zabudowaniach fabrycznych działa centrum biznesowe o tej samej nazwie, co powojenny zakład.

Zygmunt Richter swoją fabrykę wyrobów wełnianych zbudował w kilku etapach w latach 1879-1912. W 1927 r. zakład zmienił właściciela - została nim spółka Nahuma i Borysa Eitingonów. Obecnie budynek dawnej fabryki został zaadaptowany na cele gastronomiczne. Jest to popularne miejsce wśród studentów Politechniki Łódzkiej.

Plac Władysława Reymonta, dawniej znany jako Rynek Geyera oraz Górny Rynek, powstał w 1825 r. na skrzyżowaniu dróg. Imię swojego patrona, polskiego pisarza i noblisty, otrzymał w okresie międzywojennym. W centralnym punkcie placu stoi otoczony kwiatami brązowy pomnik Władysława Reymonta, autorstwa Władysława Wołosewicza, odsłonięty w 1978 roku. Na placu znajdują się punkty handlowo-usługowe. Jest to ważny węzeł komunikacyjny, więc to doskonałe miejsce na początek wycieczki po zabytkach Łodzi.