Zabytki architektury w Katowicach

Budynek dawnej Königliche Baugewerkschule istnieje od 1 października 1899 roku. Była to pierwsza na Górnym Śląsku szkoła budowlana. Autorem projektu był miejscowy radca budowlany Weiss. Budowla reprezentuje popularny w państwie pruskim epoki wilhelmińskiej gotyk marchijski. Od 1929 roku mieści się tu Akademia Muzyczna.

Archikatedra Chrystusa Króla wybudowana została w latach 1927-1955 w stylu klasycyzującym. Autorami projektu byli architekci Z. Gawlik i F. Mączyński. 4 września 1932 wmurowany został kamień węgielny. Mury archikatedry wzniesiono z dolomitu, który wydobyty i obrobiony został w kamieniołomach Imielina w woj. śląskim. Archikatedra Chrystusa Króla to największa archikatedra w Polsce. 30 października 1955 odbyła się konsekracja archikatedry, którą odprawił ordynariusz częstochowski Zdzisław Goliński. 20 czerwca 1983 katowicka katedra gościła papieża Jana Pawła II. W archikatedralnej krypcie pochowani są śląscy biskupi: Arkadiusz Lisiecki, Stanisław Adamski oraz Herbert Bednorz.

Kościół św. Szczepana wybudowany został z inicjatywy ks. Ludwika Skowronka w 1894 roku. 25 października 1894 odbyła się konsekracja przeprowadzona przez biskupa wrocławskiego ks. kardynała Georga Koppa. 1994 r. kościół został odmalowany. W lipcu 2006 r. przeprowadzono renowację bocznego ołtarza kalwaryjskiego. W 1403 r. w tym miejscu stanął drewniany Kościół św. Szczepana i św. Doroty. Od 1773 r. patronem kościoła był już tylko św. Szczepan. Obecny Kościół św. Szczepana w Katowicach wybudowany jest z cegły, w stylu neogotyckim, posiada trzy nawy. Kościół wyposażony jest w strzelistą wieżę z zegarem. Transept posiada przepiękne witrażowe okna.

W roku 1880 Peter Mokrski na terytorium swojej posiadłości założył browar - na początku składający się z dwóch budynków: warzelni i kotłowni, następnie rozbudowany o słodownię, leżakownię i fermentownię. Na początku XX w. browar produkował piwo i słód, a sprzedaż detaliczną prowadził w przybrowarnym parku. W 1918 r. browar wykupiła konkurencyjna firma Oberschlesische Linderbrauerei Hochberg w Zabrzu i Tychach. Zrezygnowano wówczas z produkcji piwa na rzecz słodu. W 1923 r. browar wykupił Zakład Braci Porębskich z Krakowa. Nadal nie produkowano tam piwa, jedynie prowadzono sprzedaż obcego piwa, rozlewnię wina i spirytusu. Do 1989 r. na terenie browaru mieściła się siedziba firmy ELMET. W roku 1991 budynek został sprzedany Johannowi Brosowi. Zrewitalizowany, obecnie jest siedzibą 74 firm.

Powstał w latach 1894−1895. Wybudowany w stylu eklektycznym. Dnia 12 czerwca 1987 r. został wpisany do rejestru zabytków. Basen ufundował Richard Holtze. Koszt całej inwestycji sięgał 155 000 marek niemieckich. W 1928 r. z Łaźni Miejskiej korzystało 12 530 osób. W latach 80. XX w. w budynku otworzono również salon gier. Od 1997 r. urzęduje tu Inspektorat PZU Życie S.A. Na fasadzie budynku od 2005 r. widnieje tablica pamiątkowa poświęcona Richardowi Holtzemu - współzałożycielowi miasta Katowice.

Powstał ok. 1907 roku. Budynek wzniesiony jest w stylu eklektycznym z elementami modernistyczno-secesyjnymi. 11 grudnia 2000 został wpisany do rejestru zabytków. Do roku 1951 pełnił funkcję Ratusza. Obecnie mieści się tu przychodnia lekarska.

Początkowo, w XIX w., znajdowała się w tym miejscu kawiarnia "Cafe Central". Hotel istnieje od 1902 roku. Pierwszym właścicielem był Arnold Lustig, a projektantem budynku Ludwik Goldstein. Początkowo hotel miał ok. 100 pokoi. Bardzo korzystna lokalizacja naprzeciwko dworca PKP podnosiła jego rangę. Hotel przyjmował możnych turystów nie tylko z Polski, ale również z Niemiec, Czechosłowacji czy dzisiejszej Austrii. W Hotelu Monopol zatrzymywały się sławy, takie jak: Jan Kiepura podczas ślubu z Márthą Eggerth, Karol Szymanowski, Tadeusz Boy-Żeleński, Artur Rubinstein, Eugeniusz Bodo. W czasie II wojny światowej hotelem zarządzali Niemcy. Po wojnie swoje siedziby miały tu różne instytucje, m.in.: Orbis, PKO czy katowicki oddział Polskiej Agencji Prasowej. W roku 1950 mieściły się tu Gospody Spółdzielcze PPS, które zostały zamknięte w latach 70. W roku 2007 hotel otrzymał status pięciu gwiazdek. Obecnie należy do rodziny Likusów. Niedawno gościli tu: zespół Deep Purple, reprezentacje Anglii, Belgii, a także Woody Allen. Obecnie Hotel Monopol jest bardzo prestiżowy. Posiada 108 pokoi, a ponadto dodatkowe atrakcje dla wypoczywających w nim turystów: basen, saunę, siłownię, solarium, łaźnię turecką, kompleks fitness, centrum odnowy biologicznej, masaż, jacuzzi oraz winiarnię.

Pierwszym właścicielem budynku był katowicki kupiec Oswald Findeisen. Kamienicę wzniesiono w latach 60. XIX wieku. Wybudowana jest na planie odwróconej litery "L". Posiada trzy kondygnacje, dwa skrzydła, piwnicę oraz poddasze. Przykryta jest dwuspadowym dachem, zwieńczonym niewielkim szczytem. Od 1872 r. w budynku mieściła się firma Louis Bock & Sohn, która handlowała towarami delikatesowymi. Swoją siedzibę miał tu również skład jubilerski S. Schweida. W czasach międzywojennych znajdował się tu oddział Poznańsko-Warszawskiego Towarzystwa Ubezpieczeń.

Początkowo stał tu budynek z Domem Obuwia, który prowadził F. Kochman. Na początku XX w. wybudowano w tym miejscu obecną kamienicę. Powstała w latach 1903−1907, a autorem projektu był Hugo Grünfeld. 23 października 1983 kamienica została wpisana do rejestru zabytków. Budynek wzniesiony jest w dwóch stylach: secesyjnym i neogotyckim. Jego elewacja jest licowana czerwoną cegłą. Posiada trójboczny wykusz z loggią balkonową, udekorowaną przedstawieniem dębów. Kamienica posiada cztery kondygnacje, podpiwniczenie oraz poddasze. W centralnej elewacji umieszczona została tarcza herbowa z butem. W 1903 r. wzniesiono lewą część kamienicy w stylu secesyjno-neogotyckim. Prawa część budynku powstała w 1907 r. w stylu secesyjno-modernistycznym.