Zmiany skórne o podłożu zakaźnym
Zakażenia wirusowe
Do najczęściej spotykanych zmian spowodowanych zakażeniem wirusowym należy opryszczka, czyli pęcherzyki wypełnione najpierw surowiczą, a później ropną treścią, które z czasem przekształcają się w strupki. Pojawiać się mogą w okolicy ust (wirus Herpes simplex typu 1, HSV1) lub narządów intymnych (HSV2).
Również rumieniowo-grudkową wysypkę, pęcherzyki i krostkowe wykwity towarzyszące ospie wietrznej, zaliczane są również do zmian skórnych o podłożu zakaźnym. Ponowne zakażenie wirusem ospy skutkuje zachorowaniem na półpaśca. W jego przebiegu zmiany umiejscowione są jednostronnie, na linii połączeń nerwowych, towarzyszy im również ból.
Inne problemy skórne wywołane przez wirusy to np.
- brodawki skórne i płciowe,
- mięczak zakaźny (bezbolesne grudki z charakterystycznym wgłębieniem na środku),
- zespół skarpetkowo-rękawiczkowy (wywołany przez parwowirusa B19),
- niesztowica (choroba odzwierzęca – w jej przebiegu występują bolesne pęcherze, zwykle na skórze dłoni, którym towarzyszy gorączka).
Zakażenia bakteryjne
Bakterie odpowiedzialne za pojawianie się nietypowych zmian skórnych to najczęściej gronkowce i paciorkowce. Wywołują one m.in.:
- zapalenie mieszków włosowych,
- figówkę (krostki wokół włosów w zaroście u panów, którzy nie dbają o należyty poziom higieny przyborów do golenia),
- czyraki (bolesne czopy ropne lub ropno-krwiste),
- liszajec (szybko pękające pęcherze, z których wydostaje się ropa tworząca charakterystyczne żółtawe strupy),
- różę (bolesny obrzęk i zaczerwienienie skóry, które może rozwinąć się w groźną dla życia sepsę).
Zakażenia grzybicze i pasożytnicze
Wśród pozostałych zmian skórnych o podłożu zakaźnym wymienić można świerzb – wywołany przez pasożyty, które składają w skórze ludzkiej jaja – a także grzybicę stóp, drożdżyce i pleśniawki, a więc schorzenia grzybicze. Mogą one dotyczyć zarówno naskórka, jak i włosów, paznokci czy błon śluzowych.
Czynniki ryzyka i metody leczenia
Chorobą można zarazić się nie tylko poprzez bezpośredni kontakt z ze skórą osoby zakażonej, ale też w drodze korzystania z tych samych ubrań, ręczników, pościeli, grzebieni, gumek do włosów, czapek itp. Namnażaniu szkodliwych drobnoustrojów sprzyjają okresy osłabienia odporności, a także jej zaburzenia, np. w związku z zakażeniem wirusem HIV czy leczeniem immunosupresyjnym. Do czynników ryzyka należą ponadto antybiotykoterapia, niedożywienie, choroby ogólnoustrojowe (jak choćby cukrzyca) oraz długotrwałe przebywanie w warunkach podwyższonej wilgotności.
W przypadku wystąpienia niepokojących zmian na skórze należy udać się do dermatologa, który postawi odpowiednią diagnozę i na tej podstawie dobierze właściwe leczenie. Polega ono z reguły na stosowaniu specyficznych kremów czy maści, a także preparatów takich jak zawierający mikrocząsteczki srebra Argotiab® marki Hexanova, który przyspiesza proces gojenia ran i tworzy zarazem barierę dla drobnoustrojów. Niekiedy konieczne okazuje się też podanie leków doustnych.