W jaki sposób wyszczególnić koszty stałe i zmienne?

Każda osoba, która zajmuje się prowadzeniem określonej działalności gospodarczej, ponosi pewne koszty związane z jej istnieniem. Koszty te można podzielić na stałe i zmienne. Ich odpowiednie określenie pozwala na skuteczne planowanie polityki finansowej firmy. Istnieje kilka metod, które pomagają przedsiębiorcy wyodrębnić koszty stałe i zmienne. Jakie to metody?

Koszty stałe i zmienne- na czym polega różnica?

Przedsiębiorstwo zawsze ponosi koszty stałe niezależnie od wielkości produkcji oraz zasięgu swojej działalności. Oznacza to, że wiele firm ponosi takie koszty nawet wtedy, kiedy nic nie sprzedaje bądź nie świadczy usług przynoszących mu dochód. Wśród wydatków stałych można wymienić:

• wynagrodzenia pracownicze,

• koszty mediów,

• leasing,

• czynsz za wynajem lokalu/hali produkcyjnej.

Koszty stałe mogą ulec zmianie. Jest to jednak zmiana długoterminowa, która nie jest uzależniona od skali działalności danego przedsiębiorstwa. Z kolei wysokość kosztów zmiennych ściśle związana jest zakresem działania konkretnej firmy. Koszty zmienne to bowiem wydatki poniesione na zakup odpowiednich surowców oraz zużycie energii.

Jak wyodrębnić koszty stałe i zmienne?

Jak informuje księgowa z biura rachunkowego GDF w Gdyni – mimo dość precyzyjnie określonych definicji kosztów zmiennych oraz stałych, w praktyce wcale nie tak łatwo przypisać określony wydatek do odpowiedniej grupy. W związku z tym specjaliści stosują najróżniejsze metody, które pozwalają na właściwą kwalifikację kosztów poniesionych przez przedsiębiorstwo. Do najczęściej stosowanych  należą metoda księgowa, inżynierska oraz techniki statystyczne. Czym charakteryzuje się każda z nich?

Krótka charakterystyka metod do obliczania kosztów zmiennych i stałych

Metoda księgowa opiera się na podziale poszczególnych wydatków firmy na koszty stałe i zmienne. Specjalista- na podstawie kierunkowej wiedzy i doświadczenia zawodowego- ocenia poszczególne pozycje kosztowe i księguje je na odpowiednich kontach. Metoda jest uznawana za bardzo prostą, gdyż nie wymaga stosowania dodatkowych obliczeń. Metoda inżynierska również polega na subiektywnej ocenie poszczególnych kosztów przez księgowego. Jest jednak o wiele bardziej dokładna, gdyż zanim specjalista przypisze dany wydatek do określonej grupy, musi poddać go skrupulatnej analizie. Złożonych obliczeń matematycznych wymagają za to metody statystyczne. Najprostszą z nich jest metoda wizualna zwana inaczej graficzną, jednak specjaliści często korzystają też z techniki dwóch punktów.