USG Doppler - diagnostyka obrazowa nie tylko przy leczeniu żylaków
USG Doppler nie jest zwykłym badaniem ultrasonograficznym. Dzięki wykorzystaniu efektu Dopplera możliwa jest ocena naczyń krwionośny w organizmie: żył i tętnic. Miejsca wolniejszego przepływ krwi sygnalizują zmiany chorobowe. Zwykle związane są z miażdżycą, zatorami i tętniakami. Kiedy jeszcze warto wykonać USG Dopplera? Na czym dokładnie polega to badania i jak przebiega? Na te pytania znajdziesz odpowiedź w niniejszym artykule.
USG Doppler - na czym polega?
Badanie USG Doppler wykorzystuje efekt Dopplera. Polega on na zmianie częstotliwości fali dźwiękowej odbieranej w stosunku do tej wysyłanej przez poruszające się źródło. Można tego na co dzień doświadczyć, wsłuchując się w syrenę przejeżdżającej obok karetki pogotowia czy wozu strażackiego.
Jak wyjaśniają lekarze z prywatnego Gabinetu USG w Warszawie - w badaniu USG fala ultradźwiękowa przenika przez ciało i natrafiwszy na płynącą krew - odbija się od niej i powraca do głowicy urządzenia. Następują zmiana częstotliwości odbitej fali ultradźwiękowej, w stosunku do tej wysłanej. Zarejestrowana zmiana jest odczytywana na ekranie w formie obrazu prezentującego tempo przepływu krwi przez żyły i tętnice. Lekarz może dzięki temu ocenić, czy w naczyniach krwionośnych nie pojawiają się zatory bądź zwężenie ich światła. Podczas badania USG Doppler specjalista analizuje również odbierany przez urządzenie dźwięk wydawany przez krew płynącą w żyłach i tętnicach. W razie zauważenia jakichkolwiek niepokojących zmian (obrazowych lub dźwiękowych) możliwe jest podjęcie natychmiastowych działań w celu złagodzenie dolegliwości bądź jej całkowitego usunięcia.
Obecnie wykorzystuje się kilka technik tego rodzaju diagnostyki obrazowej:
- z wykorzystaniem fali ciągłej (diagnoza zmian w natężeniu przepływu krwi w naczyniach krwionośnych),
- z wykorzystaniem fali pulsacyjnej (diagnoza głębokości położenia naczyń krwionośnych),
- duplex (diagnoza przepływu krwi w naczyniach krwionośnych oraz kondycji przylegających do nich tkanek),
- kolorowe (diagnoza tempa i kierunku przepływu krwi w naczyniach krwionośnych).
Badanie USG Doppler jest całkowicie nieinwazyjne i w pełni bezpieczne. Nie ma przeszkód, by wykonywać je także u kobiet w ciąży. Jedyną sytuacją, gdy lekarz może odwlec je w czasie, ma miejsce, gdy obszar ciała, do którego miałaby zostać przytknięta głowica, jest uszkodzona. Aby nie dostarczać pacjentowi dodatkowego bólu zwykle, jeśli nie jest to konieczne, nie wykonuje się tego badania aż do czasu zagojenia ran.
Przebieg badania jest analogiczny, jak to ma miejsce w przypadku zwykłego USG - do posmarowanej żelem skóry przytyka się głowicę USG. Analiza przepływu tempa przepływu krwi jest analizowana na bieżąco przez specjalistę. Na monitorze widzi on dokładnie gdzie powstały niedrożności bądź całkowite blokady naczyń.
Po zakończeniu badania lekarz dokładnie opisuje jego wyniki i wręcza je pacjentowi wraz z wykonanymi zdjęciami.
USG Doppler - kiedy wykonuje się badanie
USG Doppler wykonuje się z zalecenia lekarskiego u osób z:
- miażdżycą,
- chorobą zakrzepową krwi,
- podejrzeniem powstania zakrzepu w żyle (np. po operacji) bądź niedrożności tętnicy,
- podejrzeniem tętniaka,
- zmianami nowotworowymi,
- przewlekłymi owrzodzeniami skóry i niegojącymi się ranami.
Nie zawsze jednak na USG metodą dopplerowską udają się pacjenci ze zdiagnozowanymi już chorobami lub ich podejrzeniem. W razie zauważenia jakichkolwiek niepokojących objawów można wykonać to badanie prywatnie.
Szum w uszach, utrata równowagi czy zawroty głową są podstawą do tego, by wykonać USG tętnic szyjnych i tętnic kręgowych; przy drętwieniu nóg i uczuciu ich ciężkości warto udać się na USG kończyn dolnych; przy nadciśnieniu tętniczym zaleca się natomiast wykonać USG tętnic nerkowych. Lista wskazań do wykonania badania metodą dopplerowską jest znacznie dłuższa. Każdy niepokojący objaw warto skonsultować z lekarzem prowadzącym i zapytać o możliwość wykonania specjalistycznej diagnostyki obrazowej.
Dzięki temu badaniu możliwe jest wczesne wykrycie (i tym samym rozpoczęcie leczenia) m.in.: miażdżycy, guzów tarczycy, wad zastawkowych serca, stanów zapalnych i uszkodzeń organów wewnętrznych oraz żylaków.
