Ocieplanie elewacji metodą lekką-mokrą, czy lekką-suchą – co wybrać?
Na czym poleca ocieplanie metodą lekką-mokrą?
Metoda lekka–mokra, zwana również metodą bezspoinowego systemu ocieplania (BSO), to obok metody lekkiej-suchej najpopularniejsza metoda stosowana do ociepleń elewacji budynków. BSO polega na zamocowaniu do ścian zewnętrznych budynku warstw izolacji termicznej i zabezpieczeniu izolacji siatką z włókna szklanego. Siatkę uprzednio zatopią się w zaprawie klejąco-szpachlowej. Tak wykonaną izolację pokrywa się zaprawą tynkarską.
W metodzie lekkiej-mokrej za trwałe połączenie poszczególnych elementów warstwy termoizolacyjnej z podłożem odpowiedzialne są zaprawy (klejąca i klejąco-szpachlowa), natomiast naprężenia termiczne, wynikające z ekspozycji elewacji na działanie czynników zewnętrznych przejmuje warstwa zbrojona siatką z włókna szklanego. Wierzchnia warstwa ocieplenia pełni funkcję dekoracyjno-ochronną - ochroni materiały znajdujące się pod warstwą tynku nawierzchniowego oraz pełni funkcję estetyczną, co w obecnych czasach również ma niemałe znaczenie.
Ocieplanie metodą lekką-suchą – jak przebiega?
W metodzie lekko-suchej tej do montażu nie używa się wody – również w formie składnika zapraw i klejów. Wszystkie warstwy tego systemu dociepleniowego mocowane są mechanicznie, przy użyciu kołków, wkrętów i gwoździ. Podstawą tego systemu jest lekki ruszt konstrukcyjny, przymocowany do muru za pomocą wkrętów. Wykonany jej zazwyczaj z metalu lub ze specjalnie przygotowanego drewna. Uzyskana tak konstrukcja wypełnia się materiałem termoizolacyjnym - wełną mineralną lub styropianem.
Dobór materiału izolacyjnego wymaga doświadczenia i wiedzy, dlatego warto planujący docieplenie elewacji korzystać z usług profesjonalistów, takich jak firma Renor, specjalizująca się w remontach i ocieplaniu budynków. Fachowcy zadbają, aby ocieplenie szczelnie wypełniało przestrzeń między elementami rusztu, gdyż jest to warunek, by prawidłowo spełniało swoje zadanie. Od zewnątrz system taki pokrywa się lekką okładziną elewacyjną – panelami, płytami elewacyjnymi lub powlekanymi blachami trapezowe. Pomiędzy warstwą termoizolacyjną a okładziną umieszcza się paroprzepuszczalną folię, stanowiącą wiatroizolację.
Jaką metodę wybrać do ocieplania budynków mieszkalnych?
Metoda lekka mokra zyskała sporą popularność ze względu na możliwość nadawania elewacjom budynków ciekawego wyglądu. Tynki cienkowarstwowe, stanowiące w tym systemie wierzchnią warstwę występują w szerokiej gamie struktur, granulacji oraz bogatej palecie kolorów, co pozwala firmom zajmującym się wykonywaniem remontów i dociepleń budynków na dostosowanie wyglądu obiektu do preferencji klienta.
Metoda ta ma także inne liczne zalety:
- skuteczne maskowanie krzywizn i pęknięć ścian,
- łatwa obróbka materiału termoizolacyjnego,
- możliwość odtwarzania tym sposobem gzymsów, pilastry itp. elementów budynku – niezwykle istotna w przypadku wykonywania ociepleń budynków zabytkowych,
- niewielki ciężarowi ocieplenia.
Do zalet metody lekkiej-suchej należy natomiast fakt, że system ten stosować można praktycznie na wszystkie ściany: drewniane, betonowe, żelbetowe, metalowe. Takie ocieplenie cechuje się wysoką trwałością oraz odpornością na działanie czynników atmosferycznych. Jest też niezwykle odporne na uszkodzenia mechaniczne.
Jeśli zdecydujesz się na zastosowanie metody lekkiej-suchej, elewacja, ze względu na materiały, którymi została pokryta, nie będzie wymagać praktycznie żadnej konserwacji -okresowe umycie powierzchni wodą z detergentem w zupełności wystarczy, do zapewnienia świeżego i estetycznego wyglądu. Co więcej, prace ociepleniowe metodą lekką–suchą można prowadzić praktycznie przez cały rok, niezależnie od warunków pogodowych, ponieważ stosowane w tej metodzie materiały nie są wrażliwe na mróz.
Oba systemy zapewniają skuteczną termoizolacyjność budynkowi, dlatego wybór tej, która sprawdzi się, warto pozostawić specjalistom, który na podstawie oczekiwań klienta co do końcowego wyglądu oraz wielu innych czynników podejmą właściwą decyzję.
