Na czym polegają badania nieniszczące magnetyczno-proszkowe?
Badania nieniszczące należą do najchętniej wykorzystywanych w przypadku elementów konstrukcyjnych, które mają zostać wprowadzone do użytku lub są już eksploatowane. Jedną z metod stanowi zastosowanie specjalnego proszku oraz pola magnetycznego, czyli wykrywanie niezgodności sposobem magnetyczno-proszkowym. To jedna z łatwiejszych technik w realizacji, jednak wymaga właściwego, starannego przygotowania kontrolowanej powierzchni.
Zastosowanie badań magnetyczno-proszkowych
To jedna z wielu metod badania materiałów bez ingerencji w ich strukturę i zmiany właściwości fizykochemicznych. Pozwala na wykrycie niezgodności, które powstają na ich powierzchnię lub znajdują się pod nią, a mianowicie podtopień, porowatości, pęknięć, przyklejeń oraz zakuć. Stosuje się je przede wszystkim do kontroli złączy spawalnych, odkuwek oraz odlewów, ale tylko tych, które zostały wykonane z materiału ferromagnetycznego. Badania nieniszczące (NDT), jak również sama metoda magnetyczno-proszkowa (MT) sprawdza się w wielu gałęziach przemysłu, zwłaszcza tam gdzie dany element ma zostać podany obróbce poprzez zmianę kształtu. Mowa między innymi o branży motoryzacyjnej, lotniczej, ale również petrochemii czy energetyce.
Rodzaje badań typu MT
W najogólniejszym rozumieniu taka metoda NDT polega na wzbudzaniu pola magnetycznego na badanym obszarze materiału. Dzięki temu powstające zmiany w układzie zastosowanych do badania magnetyczno-proszkowego substancji, jak również wykryte magnetyczne strumienie rozproszenia, są sygnałem istniejących wad, które wykluczają dany produkt z przeznaczenia eksploatacyjnego. Niezwykle istotne jest odpowiednie przyłożenie pola magnetycznego, ponieważ zaniedbanie w tym aspekcie może sprawić, że defekt nie zostanie odnaleziony.
W ramach tego rodzaju działań stosuje się dwa sposoby: fluorescencyjny oraz barwny. Pierwszy wiąże się z zastosowaniem proszku magnetycznego o właściwościach fluorescencyjnych i lampy UV, która wywoła pożądane zjawisko. Druga z kolei to wykorzystanie białej farby podkładowej, czarnego proszku magnetycznego i obserwacja materiału pod odpowiednio dużym natężeniem światła białego. Dobór techniki, jak również rodzaju prądu zależy w dużej mierze od cech badanego materiału, ale także temperatury otoczenia.
Przygotowanie materiału
Podczas przeprowadzania oględzin metodą magnetyczno-proszkową bardzo istotne jest odpowiednie przygotowanie powierzchni do badań. Ma to bowiem niebagatelny wpływ na ich właściwy przebieg i rzetelność otrzymanych wyników. W tym celu specjaliści, na przykład z Centrum Badawczo-Rozwojowego Palab, odtłuszczają i usuwają wszelkie zabrudzenia, takie jak smary, oleje, opiłki spawalnicze. Konieczne jest także wstępne rozmagnesowanie detalu poddawanego weryfikacji. Następnie po zbadaniu właściwości magnetycznych materiału można przystąpić do wyboru właściwej techniki. Po zakończonych oględzinach i zarejestrowanych wynikach przedmiot ponownie podlega oczyszczeniu, a także rozmagnesowaniu. Taka metoda NDT daje bardzo wiarygodne rezultaty, umożliwiający wykrycie wszelkich niezgodności do 2 mm w głąb powierzchni.
