Na czym polega badanie widzenia zmierzchowego i wrażliwości na olśnienie?
Konieczność wykonania badania widzenia zmierzchowego i wrażliwości na olśnienie dotyczy wszystkich pracowników, którzy prowadzą samochód w ramach czynności służbowych. Do tej grupy należą nie tylko kierowcy zawodowi, ale też przedstawiciele handlowi czy instruktorzy nauki jazdy. Skierowanie na wymienione wyżej badania wystawia pracodawca, a realizuje się je w wybranej przez niego jednostce medycyny pracy.
Badanie w ciemni jako odrębna część badań psychologicznych
Badanie widzenia zmierzchowego i wrażliwości na olśnienie wykonywane jest w pracowni psychologicznej, a nie, jak mogłoby się wydawać, u okulisty. Psycholodzy transportu dysponują odpowiednią aparaturą i kwalifikacjami do udzielania tego typu konsultacji. Dlaczego wykonanie badań w ciemni jest tak ważne? Prowadzenie samochodu wymaga korzystania z dwóch poziomów percepcji wzrokowej – centralnego i peryferycznego. Oba wymienione poziomy funkcjonują równolegle i w komplementarny sposób odpowiadają za planowanie i koordynację jazdy. W obu przypadkach jakości widzenia uzależniona jest też od ilości światła dziennego docierającego do oka. Zbyt wolna adaptacja oczu do niekorzystnych warunków oświetleniowych może wpływać negatywnie na bezpieczeństwo jazdy.
Badanie widzenia zmierzchowego i wrażliwości na olśnienie – charakterystyka
Sprzęt do badania w ciemni składa się z pierścienia Landolta, który służy do oceny widzenia zmierzchowego i noktometru, którym sprawdza się wrażliwość pacjenta na olśnienie. Jak informuje specjalista z przychodni Medan w Jarocinie – oba aparaty mogą być ze sobą zintegrowane lub występować oddzielnie. Badanie w ciemni pozwala ocenić minimalny próg wrażliwości zmysłowej. Po kilkuminutowej adaptacji do ciemności pacjent proszony jest o rozpoznanie przerwy w pierścieniu Landolta, którego oświetlenie stopniowo się zwiększa. Im szybciej osoba badana jest w stanie dostrzec tę przerwę, tym lepszy wynik badania. Bezpośrednio po tym pomiarze pacjent poddawany jest oślepieniu przez silne źródło światła. W chwili, gdy ono wygaśnie, badany musi rozpoznać kształt słabo widocznej figury. Tu również liczy się czas. Jeśli wyniki obu badań będą mocno odbiegać od przyjętych norm, pacjenta czeka dodatkowe badanie okulistyczne. Na koniec warto zaznaczyć, że tylko lekarz decyduje o trwałej lub czasowej niezdolności do prowadzenia pojazdów mechanicznych. Specjalista bierze pod uwagę wszystkie badania, które pacjent wykonał w ramach medycyny pracy.
