Metody spawania stali nierdzewnej

Dla laika spawanie to sposób na trwałe i solidne łączenie ze sobą elementów metalowych. Osoba doświadczona w tej dziedzinie wie doskonale, że metod spawania jest kilka i każda z nich różni się nieco od pozostałych, między innymi pod względem wykorzystanych materiałów i przeznaczenia. Jakich metod używa się do spawania elementów ze stali nierdzewnej?

TIG

Skrót TIG pochodzi od terminu Tungsten Inert Gas – w języku polskim funkcjonuje on jako spawanie nietopliwą elektrodą wolframową w osłonie gazów obojętnych. Niekiedy do oznaczenia metody TIG używa się liczby 141.

- Kluczową kwestią w spawaniu metodą TIG jest wykorzystanie gazów osłonowych, których zadaniem jest ochrona świeżo powstającej spoiny przed utlenieniem w kontakcie z powietrzem atmosferycznym – wyjaśnia specjalista Arkadiusz Mikołajczyk – Dzięki temu poprawiane są właściwości spoiny, między innymi jej trwałość. Do gazów wykorzystywanych w tej metodzie zaliczamy argon, hel oraz ich mieszanki.

Bardzo powszechnie uznaje się, że TIG jest jedną z najskuteczniejszych i gwarantujących najwyższą precyzję metod spawalniczych. Można jej używać zarówno w spawaniu ręcznym, jak również automatycznym.

PAW

Plasma Arc Welding, czyli spawanie plazmowe. Podobnie jak w metodzie TIG wykorzystuje się w niej nietopliwą elektrodę wolframową – łuk elektryczny powstaje między nią a spawanym materiałem. Różnicę stanowi samo powstawanie łuku, który ogniskowany jest z pomocą dyszy chłodzonej wodą i specjalnym projekcie. Powstająca w ten sposób plazma, czyli zjonizowany gaz może osiągać temperaturę nawet 20 000 stopni Celsjusza. Dla porównania temperatura powstająca przy użyciu metody TIG to około 6000 stopni.  

MIG

Skrót pochodzi od terminu Metal Inert Gas – w polskiej literaturze tłumaczonych jako spawanie topliwą elektrodą w osłonie gazów obojętnych. Jej numeryczny symbol to 131. Podobnie jak w przypadku metody TIG używa się w niej gazów osłonowych, których zadaniem jest osłonienie jeziorka płynnego metalu przed kontaktem z tlenem zawartym w atmosferze. Różnicę – jak wskazuje sama nazwa metody – stanowi fakt, że elektroda używana w spawaniu topi się, łączy z roztopionymi elementami i w ten sposób tworzy spaw między nimi. Wśród zalety metody MIG należy zaliczyć bardzo wysoką jakość spoin, możliwość zautomatyzowania procesu spawania oraz wysoką wydajność. Nie jest jednak ona tak samo precyzyjna jak TIG i podobnie jak ona wymaga osłony przed wiatrem, który mógłby rozproszyć osłonę z gazów.  Obie metody stosowane są zazwyczaj w zamkniętych pomieszczeniach.