Metody obróbki skrawaniem

Obróbka skrawaniem jest procesem, który pozwala odpowiednio ukształtować części maszyn, przedmiotów użytkowych oraz pojedynczych elementów narzędzi, urządzeń i innych rzeczy wykorzystywanych w gospodarstwach domowych i przemyśle. Polega on na usuwaniu warstw naddatku w postaci wiórów. Wynik obróbki skrawaniem, czyli właściwy kształt, wymiar oraz jakość powierzchni obrabianego przedmiotu, to rezultat współdziałania obrabiarki, narzędzia oraz uchwytu, który mocuje część w odpowiednim położeniu w stosunku do osi wrzeciona obrabiarki. Istnieje kilka metod obróbki skrawaniem. Poniżej przedstawiamy te najpopularniejsze.

Frezowanie i toczenie

Obróbkę skrawaniem można podzielić na: obróbkę wiórową i obróbkę ścierną. W pierwszej grupie wykorzystuje się metody, w których zdefiniowana jest geometria ostrza oraz ich liczba, w przeciwieństwie do drugiej, stanowiącej metody bez określenia takich informacji. Poniżej opisujemy kilka najpopularniejszych metod obróbki skrawaniem.

Frezowanie jest kształtowaniem płaszczyzn, czyli najbardziej typową obróbką płaszczyzn zarówno w produkcji średnio- i wielkoseryjnej, jak i masowej. Wyróżnia się frazowanie czołowe, w którym oś obrotu frezu jest położona prostopadle do powierzchni obrabianej, oraz frezowanie obwodowe – oś obrotu frezu zajmuje w takim przypadku położenie równoległe.

Toczenie polega na obróbce powierzchni walcowych i czołowych i może być realizowane przy zamocowaniu przedmiotu w uchwycie i w kłach, gdzie bardzo ważną bazą obróbkową są starannie wykonane nakiełki. W toczeniu kształtowym stosuje się noże kształtowe, mające krawędź skrawającą ukształtowaną w taki sposób, że możliwe jest zapewnienie pożądanego kształtu przedmiotowi bez udziału ruchów narzędzi oprócz głównego ruchu skrawającego i dosuwu wgłębnego.

Wytaczanie i wiercenie

Wytaczanie realizowane jest na wytaczarkach, na których tarczach (lub bezpośrednio na wrzecionie) umieszczane jest narzędzie i służy do obróbki powierzchni wewnętrznych. Kolejną metodą obróbki skrawaniem jest wiercenie, które odbywa się najczęściej przy nieruchomym przedmiocie obrabiarki. Należy pamiętać, że w przypadku wiercenia z materiału pełnego otworów o średnicy powyżej 30 mm, obróbkę zaczyna się od wiercenia takiej średnicy, która zapewnia, że w późniejszym przewiercaniu otworu nie weźmie udziału poprzeczna krawędź skrawająca.

Rozwiercanie i szlifowanie

Rozwiercanie z kolei nadaje otworowi dokładnego kształtu i wymiaru, a także małej chropowatości. Warto jednak mieć na uwadze fakt, że najlepsze wyniki uzyskuje się, gdy rozwiercanie jest poprzedzone wytaczaniem lub roztaczaniem otworu. Szlifowanie jest obróbką wykończeniową powierzchni za pomocą szlifierek oraz narzędzi ściernych. Istnieje kilka jego odmian, a ze względu na położenie ściernicy względem przedmiotu można wyróżnić szlifowanie obwodowe i czołowe.

Pierwsze z nich jest bardzo wydajną obróbką – opłacalne jest stosowanie go nawet do obróbki zgrubnej powierzchni zupełnie surowych. Szlifowanie obwodowe może natomiast zapewnić małą chropowatość przy dużej dokładności – wyjaśnia ekspert z firmy Wood-Pamar, która jest producentem maszyn do obróbki drzewa.