Krótka historia prawa jazdy

Do uzyskania prawa jazdy niezbędne jest zrobienie odpowiedniego kursu w szkole jazdy oraz zdanie egzaminu w ośrodku ruchu drogowego. To jasne. Tylko skąd to się właściwie wzięło? Jaka jest historia prawa jazdy w naszym kraju? Sprawdziliśmy.

Pierwsza połowa XX wieku

Pierwszym krajem, który wprowadził obowiązek posiadania prawa jazdy, były Prusy. Stało się to w 1903 roku. Był to czas, w którym byliśmy pod zaborami, więc i nasze ziemie były podporządkowane zasadom drogowym obowiązującym u zaborców. Pierwsze znaki drogowe na ziemiach polskich pojawiły się w 1908 roku.

Jeśli chodzi o Polskę jako niepodległy kraj, to jeszcze w 1918 roku powstały pierwsze komisje egzaminacyjne dla kandydatów na kierowców. Kodeks drogowy wprowadzono natomiast w 1921 roku. Nosił nazwę „Przepisy o ruchu pojazdów mechanicznych po drogach publicznych”. Wtedy też wprowadzono różne prawa jazdy, dostosowane do posiadanego pojazdu.

Były to czasy, w których Ford zaczął produkować samochody metodą taśmową. Pojawiły się one również w Polsce. Co ciekawe, stworzono dla nich specjalną kategorię prawa jazdy, które uprawniało do prowadzenia tylko tego jednego modelu, Forda T.

Zrobienie prawa jazdy wyglądało wtedy całkiem podobnie do tego, z czym mamy do czynienia dzisiaj. Trzeba było mieć ukończone 18 lat i zdać egzamin teoretyczno-praktyczny. Dokument wydawano na 3 lata. Problemem była jednak cena takiego przygotowania, która sprawiała, że taka możliwość była dostępna tylko dla wybranych i bardzo zamożnych obywateli.

Na początku lat 30. rozpoczęła się już masowa produkcja aut. Polska też się do niej przyłączyła. Rozwój motoryzacji przerwał wybuch II wojny światowej.

Druga połowa XX wieku

Czasy komunistyczne nie służyły przemysłowi motoryzacyjnemu i komunikacyjnemu. Powstały państwowe ośrodki szkolenia kierowców, takie jak LOK, które przez wiele lat zajmowały się kwestiami związanymi z prawem jazdy. To wtedy jeżdżono samochodami takimi jak Syrena czy Polonez.

Egzaminy przeprowadzał w ośrodkach szkoleniowych egzaminator, który był wyznaczany przez właściwego wojewodę. Podczas zdawania testu obecny był też instruktor.

W 1997 roku uchwalono nową ustawę o ruchu drogowym. Wprowadziła ona Wojewódzkie Ośrodki Ruchu Drogowego oraz licencjonowanie ośrodków szkolenia.

Czasy współczesne

Przepisy zmieniają się co kilka lat, ale podstawowe założenie jest wciąż takie samo. Trzeba odbyć kurs, a potem zdać egzamin. W czasie kursu jeździmy samochodami z charakterystyczną tablicą z literą „L”. Wiele osób zastanawia się, dlaczego akurat ta litera została wybrana na symbol nauki jazdy.

Przedstawiciel firmy Auto Szkoła Extreme z Łodzi wyjaśnia, że przepisy określają tylko, jak taki samochód powinien być oznaczony. Zapis nie precyzuje jednak, dlaczego akurat takie oznaczenie zostało wybrane. Wiadomo jednak, że litera „L” pochodzi od angielskiego słowa „learner”, oznaczającego po prostu osobę, która się uczy.

Wiele osób zastanawia się, co właściwie oznacza litera „L” na dachach samochodów szkół jazdy. Oczywiście większość z nas wie, że takie auto prowadzi osoba, która nie ma jeszcze prawa jazdy, ale chce je uzyskać. Dlaczego jednak au