Jak wyglądają badania uczulenia na alergeny

Badanie alergii to proces długotrwały – ustalenie alergenu (lub alergenów), które uczulają danego pacjenta bywa dość trudne. Czasem konieczne jest przeprowadzenie nie jednego, a całej serii badań krwi, testów alergicznych lub prób prowokacyjnych. Tego typu badaniom poddaje się coraz więcej osób.

Alergia to choroba powszechna. Dotyka coraz większej liczby osób, dlatego dużo mówi się teraz o konieczności przeprowadzania badań i testów ustalających alergeny. Diagnostyka alergii jest oparta na różnych badaniach umożliwiających identyfikację alergenów wywołujących uczulenie – tłumaczy nasz rozmówca reprezentujący Pracownię Alergologii i Immunologii Alergo-Med z Krakowa.

Testy skórne

Pierwszym rodzajem badań, który w diagnostyce alergii wykorzystuje się najczęściej, są testy skórne. Ich celem jest stwierdzenie objawów uczulenia na dany alergen. W tym celu dokonuje się jego ekspozycji na skórę. Wśród tego typu testów wyróżnia się testy:

• punktowe,
• śródskórne,
• płatkowe.

Testy z krwi

Jako, że jednym z powodów alergii jest zbyt duży poziom przeciwciał IgE we krwi, to można wykryć ją przez oznaczenie ich ilości. Tego rodzaju testy alergiczne umożliwiają oznaczenie przeciwciał IgE dla głównych alergenów roztoczowych, pyłkowych, zwierzęcych i pleśniowych. IgE można oznaczyć w testach całkowitych (określają ogólną ilość przeciwciał w organizmie) i swoistych (oznaczają konkretny czynnik alergenny, np. roztocza kurzu domowego).

Testy z krwi wykonuje się zwykle dzieciom poniżej 3. roku życia i osobom z bardzo silnymi alergiami. Wskazaniem do tego badania są nasilone zmiany skórne i rozbieżności między wynikiem testów skórnych oraz wywiadem.

Testy prowokacyjne

Kolejnym typem badań na alergię są testy prowokacyjne, które polegają na dostarczeniu do organizmu podejrzanego alergenu i późniejszej obserwacji objawów. Wykonywać trzeba je pod ścisłym nadzorem lekarza.

Alergen wprowadza się do organizmu metodą donosową (w alergicznym nieżycie nosa), dooskrzelową (w astmie) lub doustną (w alergii pokarmowej). Próby prowokacyjne powinny być „podwójnie ślepe” co oznacza, że ani pacjent, ani lekarz nie powinni wiedzieć czy został podany alergen czy placebo.