Jak wychowywać przedszkolaki? Stawianie granic

Proces wychowania dziecka jest długi i nie zawsze wszyscy rodzice wiedzą jak postępować ze swoją pociechą. Ważne jest, by mieć świadomość, że dzieci oczekują uporządkowanego świata i jasnych zasad, które nim rządzą. Muszą się nauczyć wchodzić w relacje z innymi ludźmi, by wiedzieć, na co mogą sobie pozwolić, i co je spotka, gdy posuną się za daleko.

Granice

Nie dzieje się najlepiej w domu, w którym rządzi dziecko. W tej sytuacji młody człowiek, mimo niewątpliwych przywilejów, może doświadczać silnego niepokoju i braku bezpieczeństwa. Jest to po prostu sytuacja będąca zbyt wielkim ciężarem dla niedojrzałej osobowości. Dziecko oczekuje decyzji i przewodzenia od rodziców, którzy potrafią zdecydowanie określać mu granice. To daje poczucie stabilizacji i zapewnia spokojne życie, w przewidywalnej, uporządkowanej rzeczywistości.

Granice mają określać obszar akceptowanego sposobu zachowania się – jasno ustalone, stabilne granice pozwalają dziecku postępować zgodnie z wpajanymi normami zarówno w rodzinie, jak i w szerszych kręgach społecznych. Dzięki granicom dziecko bezpiecznie odkrywa świat, rodzice pomagają mu poprzez odpowiedzi na takie pytania jak: Jakie zachowanie jest w porządku, a jakie nie jest? Co stanie się, gdy przekroczę granicę? Jakie będą konsekwencje?

Dynamiczny proces

Wraz z dorastaniem dziecka granice będą się przesuwać. Punktem odniesienia będzie  rozwijająca się dojrzałość dziecka. Dziecko stopniowo uczy się szacunku, akceptacji i rozumie zaufanie, jakim darzą go rodzice. Dzień po dniu rośnie, zmienia się, dojrzewa do coraz większej wolności i odpowiedzialności za siebie i innych. Oczywiście granice stawiane przedszkolakowi nie mogą się pokrywać z tymi wyznaczanymi piętnastolatkowi. Również np. dwójka sześciolatków może mieć nieco odmienny zakres granic, wszystko ma być dostosowane do konkretnego dziecka i jego możliwości.

Wesołe dzieci chcą poznawać świat i muszą uczyć się na różnych płaszczyznach, również w dziedzinie odpowiedzialności. Rodzice mają zapewnić im takie granice, które będą stymulować i wspierać ich rozwój. W momencie, gdy zaobserwują, że dziecko jest gotowe, by poradzić sobie z większym wymiarem wolności, powinni przeorganizować dotychczasowe granice.

Rodzice wyznaczają granice, jednakże czasami są one zbyt sztywne, a zbytnia kontrola dziecka tak je ogranicza, że nie może ono odkrywać świata, gdy granice są zbyt ciasne w stosunku do dojrzałości dziecka. Kolejnym negatywnym przykładem są zbyt luźne granice. Dzieci mają zbyt dużą wolność, brak jest potrzebnej kontroli, by dziecko nie narażało się na niebezpieczeństwo i nie demoralizowało się (np. przez wpływ złego towarzystwa).

Najlepsze są zrównoważone granice – stwarzają one dobre warunki do optymalnego rozwoju i dają swobodę odpowiednią dla danego dziecka i okoliczności, w jakich się znajduje.

Jeśli zależy Ci na zrównoważonym rozwoju Twojego dziecka, w miłej atmosferze i pod okiem wykształconych nauczycieli – zapisz je do Przedszkola i Żłobka Bajkolandia 2.