Jak kleić tworzywa sztuczne?

Duża grupa tworzyw sztucznych to tzw. termoplasty, czyli materiały dające się kształtować pod wpływem temperatury. Technologia wtrysku czy prasowania pozwala na kształtowanie tych materiałów w dowolny niemal sposób, ale właściwości termoplastyczne przydatne są jeszcze w innych okolicznościach: do naprawy pęknięć oraz łączenia materiałów. W niniejszym artykule przyjrzymy się bliżej klejeniu tworzyw sztucznych. Zapraszamy do lektury!

Spawanie tworzyw sztucznych

Tworzywa sztuczne otaczają nas z każdej strony. Ich powszechne wykorzystanie wiąże się również z określonymi warunkami użytkowania. Jak każdy materiał, tworzywa sztuczne mają określoną wytrzymałość i ulegają też uszkodzeniom. Jednak ich sprężystość, elastyczność i termoplastyczność można wykorzystać do naprawy powstałych uszkodzeń. Łączenie tworzyw ze sobą można prowadzić dwojako: poprzez ich spawanie (zgrzewanie z polimerem tego samego typu) oraz klejenie przy pomocy klejów opartych o polimery innych tworzyw – informuje nas ekspert z hurtowni tworzyw sztucznych BORAL.

Spawanie to technologia wykorzystywana do łączenia tworzyw o charakterze termoplastycznym i postrzegana jest jako przynosząca użytkownikowi najwięcej korzyści. Łączenie tworzyw tą techniką umożliwia bowiem otrzymanie wyrobów o końcowych założonych parametrach użytkowych w sposób szybki i przy stosunkowo małych nakładach. Proces spawania odbywa się poprzez miejscową zmianę właściwości danych elementów przy pomocy strumienia gorącego powietrza albo gazu z opalarki lub profesjonalnej spawarki do plastiku i następnie połączeniu krawędzi części przy pomocy spoiwa. Spoiwem może być ten sam materiał albo jego mieszanka z innym tworzywem o określonych właściwościach. Spośród dostępnych na rynku tworzyw spawanie wykorzystuje się do łączenia elementów z: polietylenu, polipropylenu, polichlorku winylu, poliwęglanu, poliamidu i akrylobutylostyrenu. Jako spoiwa wykorzystuje się m.in. polietyleny (wysokiej i niskiej gęstości o modyfikowane innymi materiałami), polipropyleny i ich modyfikacje (np. elastomerem EPDM), polistyreny, poliacetal, polichlorek winylu i in.

Klejenie tworzyw

Tworzywa, które po utwardzeniu w procesie produkcyjnym sieciują swoją strukturę nie linearnie, lecz przestrzennie (duroplasty), nie nadają się do ponownego przetwarzania termicznego, spawają się więc źle lub w ogóle nie dają się spawać. Dlatego ich łączenie może odbywać się poprzez klejenie, co również nie zawsze jest łatwe ze względu na dużą odporność chemiczną tych materiałów czy ich niskie napięcie powierzchniowe. Wśród tego typu trudnych do spawania tworzyw znajdują się m.in. akrylobutylostyren, polichlorek winylu, PMMA (plexi) i inne tworzywa sztuczne, stosowane głównie jako materiał konstrukcyjny.

Sposób klejenia tworzyw sztucznych zależeć będzie od rodzaju/rodzajów klejonego materiału i jego właściwości fizycznych, chemicznych, mechanicznych itp. Do jednych materiałów odpowiedni będzie klej typu rozpuszczalnikowego, do innych termotopliwy (aplikacja po podgrzaniu, zestalanie następuje z obniżeniem się temperatury) czy reaktywne (wiązanie następuje po aktywacji kleju danym czynnikiem, np. temperaturą, promieniowaniem UV, wilgocią otoczenia lub związkiem chemicznym powodującym wymagany przebieg reakcji). Wśród klejów do tworzywa spotkamy m.in.:

• Kleje cyjanoakrylowe,
• kleje metaakrylowe,
• epoksydowe,
• poliuretanowe i poliuretanowe modyfikowane,
• silikonowe,
• utwardzane światłem UV i innymi aktywatorami,
• rozpuszczalniki.