Epilepsja – choroba ludzi młodych
Epilepsja, znana również jako padaczka, to choroba o nie do końca jasnych przyczynach, której cechą charakterystyczną jest pojawienie się napadów padaczkowych. Te zaś są wynikiem przejściowych zaburzeń czynności mózgu w formie nadmiernych i gwałtownych wyładowań bioelektrycznych w komórkach nerwowych. W zdecydowanej większości przypadków padaczka ujawnia się poniżej dwudziestego roku życia.
Klasyfikacja napadów padaczkowych
Na gruncie neurologii wyróżnia się kilka rodzajów napadów padaczkowych, z czego najczęściej występują padaczki uogólnione oraz padaczki częściowe. Pozostałe to padaczki pierwotnie uogólnione, wtórnie uogólnione, nieokreślone uogólnione oraz padaczki niesklasyfikowane. Padaczkę w postaci uogólnionej charakteryzują:
- napady małe (krótkotrwałe epizody zaburzeń świadomości bez utraty przytomności u dzieci),
- napady miokloniczne (zrywanie niektórych grup mięśniowych bez utraty przytomności),
- napady atoniczne (nagły upadek połączony z utratą przytomności na kilka minut),
- napady toniczno-kloniczne (nagły upadek oraz utrata przytomności z towarzyszącymi wyprężaniem kończyn i tułowia, niekiedy przygryzienie języka i ślinotok w fazie tonicznej, drgawki kończyn i tułowia w fazie klonicznej).
Natomiast padaczki częściowe obejmują padaczki częściowe proste oraz częściowe złożone. Ponadto w tej grupie znajdują się padaczki związane z wiekiem, w tym zespół Ohtahary, Westa czy Lennoxa-Gastauta. Napady ogniskowe objawowe obejmują między innymi padaczkę: skroniowa, czołową, ciemieniową oraz napady mieszane. Ostatnią grupą wśród padaczek częściowych są padaczki o określonej przyczynie, do których zaliczamy padaczkę w guzach mózgu, poudarową, poinfekcyjną czy polekową.
Czynniki predysponujące do epilepsji
Współczesna medycyna nie jest w stanie określić jednoznacznie przyczyn epilepsji. Choroba ta nie jest dziedziczona, ale dziedziczony jest niski próg pobudliwości komórek nerwowych mózgu. W kwestii wystąpienia padaczki możemy mówić jednak o czynnikach predysponujących do jej wystąpienia. Są to:
- urazy mózgu,
- bodźce świetlne,
- zmiany hormonalne,
- zmiana aktywności falowej mózgu,
- stany gorączkowe,
- stan fizjologiczny organizmu,
- niedotlenienie,
- zmniejszona zawartość dwutlenku węgla we krwi,
- niedocukrzenie,
- niewydolność adrenergiczna,
- zwiększony poziom progesteronu,
- zaburzenia wodno-elektrolitowe,
- zmęczenie i brak snu.
Zauważyć przy tym należy, że jeden pojedynczy napad padaczkowy niekoniecznie oznacza padaczkę. Cechą epilepsji jest bowiem powtarzalność napadów – neurolodzy, między innymi prof. dr hab. Wojciech Kozubski, przyjmują, że co najmniej dwa napady występujące bez uchwytnej przyczyny oraz wystąpienie zmian w zapisie EEG stanowią podstawę do jej zdiagnozowania. Jeden izolowany napad może wystąpić u każdego, a jego przyczyną może być jeden z wymienionych wyżej bodźców prowokujących.
