Czym jest jaskra wrodzona?

Jaskra to grupa chorób, której skutkiem jest postępujący zanik nerwu wzrokowego. Choroba ta ma różne rodzaje. Jednym z nich jest jaskra wrodzona – zmiany w oku zachodzą już na etapie płodowym. Przeczytaj, czym jest ta choroba i jakie ma konsekwencje. Sprawdź, jakie są metody leczenia. Zadbaj o zdrowie dziecka i reaguj na niepokojące objawy.

Co to jest jaskra wrodzona?

Jaskra wrodzona nazywana jest także jaskrą dziecięcą. Wada ta występuje dziedzicznie. Przyczyną choroby są nieprawidłowości w drogach odpływu płynu śródocznego – już na etapie płodowym oko rozwija się nieprawidłowo. Tkanka, która filtruje płyn śródgałkowy z komory przedniej oka do krwiobiegu, zarasta.

Tuż po urodzeniu na skutek zastoju płynu dziecko dostaje wysokiego ciśnienia wewnątrzgałkowego. Dochodzi do powiększenia oka, przymglenia w polu widzenia oraz ścieńczenia twardówki.

Stopień choroby zależny jest jednak od rozwoju nieprawidłowości w budowie kąta przesączania u dziecka – wpływa to na rozpoznanie choroby w różnym czasie. Często zdarza się, że chorobę rozpoznaje się w późniejszym wieku. Należy podkreślić, że wyróżnia się różne rodzaje tej choroby – przeczytaj, jakie są rodzaje jaskry.

Jakie są objawy jaskry dziecięcej?

Wyróżnia się dwa rodzaje jaskry wrodzonej. Pierwotna jaskra wrodzona diagnozowana jest w okresie do drugiego roku życia, zaś pierwotna jaskra dziecięca daje o sobie znać w okresie od trzeciego do dziesiątego roku życia.

Warto wiedzieć, że ten rodzaj jaskry może łączyć się również z innymi wrodzonymi nieprawidłowościami budowy oka. Wczesnymi objawami są nadwrażliwość na światło, nadmierne łzawienie oraz mimowolne skurcze powiek.

Charakterystyczne dla choroby jest woloocze – powiększenie gałki ocznej oraz powiększenie i zmętnienie tęczówki. Twardówka oka zabarwiona jest na kolor niebieski – dzieje się tak, ponieważ ściany gałki ocznej się rozciągają.

Tarcza nerwu wzrokowego pogłębia się i powiększa. Zostaje ona wypchnięta na zewnątrz oka. Naczynia krwionośne rozmieszczone są niesymetrycznie.

Jeżeli zauważysz tego typu objawy u swojego dziecka, natychmiast powinieneś zgłosić się z nim do okulisty. Leczenie należy wdrożyć jak najszybciej. Regularne wizyty u lekarza z dzieckiem we wczesnym etapie życia są bardzo ważne. Istotne, aby jak najwcześniej ocenić, czy dziecko choruje na jedną z chorób genetycznych.

Jak wygląda leczenie jaskry wrodzonej?

Jaskrę wrodzoną leczy się operacyjnie. Zabieg powinien być wykonany jak najwcześniej – choroba cały czas postępuje i może dojść do całkowitego zaniku nerwu wzrokowego i utraty wzorku. Podczas zabiegu przecina się zarośniętą tkankę i zapobiega jej ponownemu zrośnięciu. W niektórych przypadkach lekarze tworzą nową drogę odpływu płynu wewnątrzgałkowego.

Przed operacją zwykle wdraża się leczenie farmakologiczne. Dopiero efekt tej terapii decyduje, czy operacja jest niezbędna. Stosuje się krople do oczu. Pomagają one zmniejszać wytwarzany płyn śródgałkowy i jednocześnie ułatwiają odpływ płynów do komory głównej oka.

Nawet jeżeli doszło do zabiegu operacyjnego i operacja się powiodła, należy być pod stałą kontrolą lekarza i regularnie robić pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego. Rodzice, którzy mają dzieci cierpiące na jaskrę wrodzoną, powinni poddać się badaniom genetycznym. Dzięki nim będzie wiadomo, jakie jest ryzyko rozwoju jaskry u kolejnych dzieci.