Czym charakteryzuje się fornir kamienny?

Dotychczas fornir był znany w odmianie z drewna. Jednak teraz coraz częściej wykonuje się go z kamienia. Pod pojęciem forniru kryją się cienkie płaty danego surowca uzyskiwane podczas ich płaskiego lub obwodowego skrawania. Fornir ma bardzo szerokie zastosowanie, używa się go do celów dekoracyjnych. Jakie są jego cechy i gdzie można go wykorzystywać?

Fornir kamienny – co to takiego?

Surowcem, z którego wykonuje się fornir kamienny, są łupki. Został on odkryty przez przypadek przez Gernota Ehrlicha, który podczas naprawy blatu zauważył niezwykłe właściwości forniru. Dużą zaletą tego materiału jest to, że charakteryzuje go lekkość i elastyczność. Fornir pozwala zatem na wprowadzenie do wnętrz elementów kamiennych w łatwy sposób, nie wymagający dużo siły. Dodatkowo, można montować go w miejscach o nietypowych kształtach. Giętkość forniru umożliwia oklejanie nim na przykład filarów lub słupów. Materiał ten, mimo swojej małej grubości, jest wytrzymały i odporny na wszelkie uszkodzenia mechaniczne. Dobrze sprawdzi się w kuchni, ze względu na to, że nie jest podatny na zarysowania i zabrudzenia.

Gdzie stosuje się fornir kamienny?

Fornir kamienny wykorzystuje się do dekoracji. Można zamontować go na przykład na ścianach – to rozwiązanie sprawdzi się zwłaszcza w dużych, przestronnych pomieszczeniach. Fornir kamienny może być również jedynie akcentem we wnętrzu – na blacie kuchennym, na biurku czy parapecie. Dobrze będzie prezentował się na kominku, meblach łazienkowych czy panelach dekoracyjnych. Fornir będzie świetnie pasował do bardzo wielu stylów dekoratorskich. Sprawdzi się szczególnie w przypadku wnętrz eleganckich i nowoczesnych, być może nawet nieco surowych. Jednak prawda jest taka, że fornir kamienny to materiał niezwykle uniwersalny i przy odrobinie kreatywności, można wykorzystać go niemal w każdym pomieszczeniu. Jednym ze specjalistów od wyrobów kamiennych jest firma TILES.

Jak powstaje fornir kamienny?

Aby powstał fornir kamienny, łupki kamienne muszą ulec rozwarstwieniu. W tym celu najpierw wyrównuje się kamień, a potem poddaje się go działaniu wysokich temperatur. W ten sposób powstają cienkie płyty z kamienia. Po ostygnięciu skały, nakłada się na nią warstwę z włókna szklanego. Kiedy klej ostygnie, odrywa się ją razem z cienką warstwą łupka. W celu wzmocnienia bloku, pokrywa się go zazwyczaj od spodu żywicą poliestrową. Kolor forniru zależy od rodzaju łupka użytego do jego produkcji. Co ciekawe, płyta kamienna tego typu w dowolnej barwie jest odporna na promieniowanie UV.