Czy eksmisja problemowego najemcy mieszkania jest możliwa?

Coraz więcej osób decyduje się na lokatę swojego kapitału w nieruchomościach i ich późniejszym wynajmie. Niestety, nawet mimo największej ostrożności przy zawieraniu umowy z przyszłymi lokatorami, nie da się w pełni zweryfikować ich uczciwości. Niekiedy właściciel jest zmuszony do wcześniejszego wypowiedzenia umowy. A co zrobić, kiedy najemcy nie chcą opuścić mieszkania? Możliwe rozwiązania przedstawiamy w artykule poniżej.

Wypowiedzenie umowy

To pierwszy krok, zwłaszcza jeśli lokator nie uiszcza ustalonej w umowie comiesięcznej opłaty za najem mieszkania. Należy jednak pamiętać, że wypowiedzenie sporządzone na piśmie pod rygorem nieważności można przedłożyć dopiero po upływie dwóch pełnych miesięcy zwłoki. W dokumencie musi być również wskazany miesięczny termin do uregulowania zaległości. Wypowiedzenie umowy najmu z może mieć również miejsce w sytuacji, gdy najemca rażąco łamie porządek domowy czy też rozporządza lokalem bez zgody właściciela.

Wraz z upływem terminu obowiązywania umowy bądź jej wypowiedzenia obecny lokator musi opuścić mieszkanie. Odmowa jednak nie upoważnia właściciela do wyrzucenia najemcy siłą. Wynika to bowiem z zapisów w ustawie o ochronie praw lokatorów. W takiej sytuacji sprawa musi zostać skierowana na drogę sądową, najlepiej z pomocą doświadczonego prawnika, na przykład z kancelarii radców prawnych Geran, mieszącej się w Warszawie.

Postępowanie eksmisyjne

To jedyna możliwość, jaka pozostaje, jeśli osoba najmująca nie ustosunkuje się do otrzymanego wypowiedzenia. Wymaga to złożenia pozwu o eksmisję, który może pomóc przygotować adwokat, reprezentujący właściciela w sprawie. Postępowanie takie może toczyć się nawet 2 lata, a w tym czasie najemca nadal będzie zajmować mieszkanie. Sąd bowiem musi zbadać wszystkie przesłanki oraz zweryfikować, czy lokatorowi przysługuje lokal zastępczy, socjalny. Dopiero po wydaniu wyroku, jego uprawomocnieniu się, a także nadaniu klauzuli wykonalności, właściciel może złożyć wniosek do komornika sądowego o wszczęcie eksmisji. Na tym etapie zostaje wyczerpana droga sądowa.

Niemniej jednak nawet prawomocny wyrok niekiedy nie pozwala na wyrzucenie najemców zamieszkujących lokal. Mowa o przypadkach między innymi: kobiet w ciąży, osób niepełnosprawnych, obłożnie chorych, ze statusem bezrobotnego, emerytów oraz rencistów korzystających z pomocy społecznej. W takim przypadku komornik może przeprowadzić eksmisję dopiero po tym, gdy najemca otrzyma miejsce w lokalu zastępczym. Gdy eksmitowanemu nie przysługuje mieszkanie socjalne, musi sam wskazać inne miejsce, w którym może się zatrzymać. Brak takiej możliwości sprawia, że procedura komornicza zostaje wstrzymana na okres 6 miesięcy. Dopiero po tym czasie najemca może zostać przymusowo przeniesiony do placówki, zapewniającej miejsce noclegowe.

Odpowiednie zabezpieczenie się

Jak widać, eksmisja osób zamieszkujących wynajmowane mieszkanie nie jest łatwym procesem. Kluczem do uniknięcia taki sytuacji jest właściwe przygotowanie umowy, najlepiej z pomocą prawnika. Warto również zainteresować się najmem okazjonalnym. Pozwala on bowiem zawrzeć w dokumencie klauzulę o dobrowolnym poddaniu się przyszłego lokatora do ewentualnej eksmisji, uzasadnionej w wyżej wymienionych przypadkach. Ponadto w treści musi on sam wskazać lokal, do którego będzie mógł się w takiej sytuacji przenieść. W ten sposób zawarta umowa najmu znacznie ułatwia proces opuszczenia mieszkania przez problematycznych najemców.