Charakterystyka systemów obrazowych CR i DR
Współczesna radiologia nie może obyć się bez obrazu stanowiącego idealne medium przekazujące informacje diagnostyczne. Obraz jest uzyskiwany na skutek przejścia przez ciało pacjenta promieniowania o odpowiedniej intensywności, z którego dane zbierane są na detektorach obrazu. Najpopularniejszymi systemami pozwalającymi na uzyskanie tego rodzaju informacji są systemy CR – Computed Radiography i DR – Digital Radiography (radiografia komputerowa oraz cyfrowa).
Zasada działania systemów obrazowych CR
Radiografia komputerowa, pośrednia radiografia cyfrowa lub radiografia ucyfrowiona – to tylko niektóre z pojęć, jakimi w mowie potocznej określa się systemy obrazowe CR. Zazwyczaj mamy z nimi do czynienia w starszych aparatach rentgenowskich, które działały jeszcze za pomocą metod analogowych, dzięki filmom rentgenowskim. Aby przenieść informacje wynikające z takiego badania na grunt cyfrowy, zamiast filmów rentgenowskich stosowane są płyty obrazowe. Pełnią one funkcję detektorów promieniowania X przechodzącego przez ciało pacjenta. Obraz zapisany na tego rodzaju płycie odczytywany jest następnie przez specjalny, przystosowany do tego celu czytnik. Co istotne, można poddać ucyfrowieniu niemalże każdy aparat analogowy, który dotychczas korzystał z filmów rentgenowskich pełniących rolę zarówno detektora promieniowania, jak i nośnika obrazu oraz archiwizacji wyników badania. Oczywiście w takim wypadku dostępna była tylko jedna kopia – radiografia CR pozbawia aparat rentgenowski tego problemu i pozwala na dowolne powielanie wyników zapisanych w formie cyfrowej, jako pliki. Dystrybucją profesjonalnego sprzętu medycznego, w tym systemów obrazowych CR oraz DR zajmuje się firma Tomed.
Jak działają systemy obrazowe DR?
Radiografia cyfrowa, czyli DR (lub radiografia bezpośrednia), to kolejna z technik wykonywania zdjęć rentgenowskich. W przeciwieństwie do radiologii CR, radiologia DR nie służy do ucyfrowienia analogowych aparatów, ale prowadzenia badań w cyfrowej formie od początku do końca. W tego typu systemach w miejsce płyty fosforowej lub tradycyjnej błony fotograficznej (filmu rentgenowskiego) trafia detektor DR odczytujący obraz powstały na skutek przebiegu promieniowania przez ciało pacjenta. Obraz ten jest w locie przesyłany do komputera, dzięki czemu możliwy jest jego bezpośredni pogląd. Uzyskana w ten sposób informacja jest dużo dokładniejsza, a przede wszystkim uzyskiwana dużo szybciej, z pominięciem czytników i innych elementów spowalaniających pozyskanie wyników badania.
