Artykuł sponsorowany

Wizyta u logopedy – kiedy zabrać na nią dziecko?

Wizyta u logopedy – kiedy zabrać na nią dziecko?

Każde dziecko rozwija się inaczej. Jedno bardzo szybko zacznie chodzić i mówić, inne potrzebuje więcej czasu. Nie warto więc porównywać go z rówieśnikami. Pewne kwestie mogą jednak wzbudzić nasz niepokój, dlatego warto sięgnąć po poradę do specjalisty. Szczególnie zaburzenia mowy powinny być leczone najwcześniej, jak to możliwe.

Diagnostyka zaburzeń mowy

Część zaburzeń mowy wynika z nie do końca opanowanej nauki mówienia i może z czasem przeminąć. W wielu jednak przypadkach dziecko potrzebować będzie profesjonalnej pomocy. Wskazaniem do wizyty u logopedy/ neurologopedy są nieprawidłowości  w rozwoju dziecka, a szczególnie w rozwoju mowy . Musimy pamiętać jednak, że pomimo istnienia ogólnych norm rozwoju, możliwe są pewne niewielkie odstępstwa i te nie powinny nas niepokoić. Jednakże o tym czy owe odstępstwa są prawidłowością w rozwoju czy też nie należy udać się do specjalisty po diagnozę. Praca z wadami wymowy i terapia zaburzeń mowy to jedna z dziedzin, w jakiej działalność prowadzi Krok po Kroku – Centrum Diagnozy i Wspierania Rozwoju Dzieci i Dorosłych.

Diagnostyka zaburzeń mowy odbywa się na podstawie wywiadu oraz badania, jakie przeprowadza u nas logopeda/ neurologopeda. Problemem, który nie przeminie sam, jest m.in.: seplenienie międzyzębowe, oraz kappacyzm i gammacyzm czyli zamiana głosek /k, g/ na /t, d/. Na nieprawidłową artykulację maja wpływ:  nieprawidłowości w budowie aparatu mowy w tym skrócenie wędzidełka językowego, nieprawidłowa praca żuchwy w zakresie gryzienia i żucia, wady zgryzu, przerośnięte migdałki, wady słuchu . Obecnie logopedia dysponuje szerokim arsenałem nowoczesnych metod pozwalających w skuteczny i ciekawy dla dziecka sposób pracować nad poprawną wymową.

Dzieci z zaburzeniami rozwoju

Opieką logopedyczną obejmowane są dzieci, u których stwierdzono zaburzenia rozwoju mowy oraz osoby z nieprawidłową artykulacją głosek. Pomocy neurologopedy w nauce mówienia i komunikowania się wymagają dzieci i dorośli po incydentach neurologicznych, osoby  z autyzmem, ZA, niepełnosprawnością intelektualną MPD, ZD, SLI oraz innych zaburzeń o podłożu neurologicznym czy genetycznym.

Często występującymi problemami są problemy w komunikowaniu się oraz w rozumieniu lub budowaniu wypowiedzi np.: mutyzm,, giełkot.

Zdarza się, że w pracy wykorzystywana jest muzykoterapia oraz sensoplastyka, które angażują kilka zmysłów dziecka. Skuteczna w terapii dzieci z niedosłuchem i niepełnosprawnością intelektualną jest metoda werbo-tonalna.

Zaburzenia układu nerwowego oraz zaburzenia rozwoju  prowadzić mogą też do zaburzeń oralno-motorycznych, których rozpoznanie i terapia możliwe są już u noworodków. Pamiętajmy ponadto, że na wizytę u logopedy lub neurologopedy możemy zdecydować się w każdym wieku.

Opracowanie:
Oceń artykuł (0)
0.0
Komentarze
Dodaj komentarz