Terapia NDT Bobath w rehabilitacji niemowląt
Rehabilitacja niemowlęcia z wykorzystaniem metody terapeutycznej NDT Bobath jest wskazana w sytuacji, gdy u dziecka obserwujemy rozmaite problemy związane z nieprawidłowym napięciem mięśniowym, zaburzenia ruchu czy asymetrię ułożenia. U podłoża takich nieprawidłowości leżą różne przyczyny, jednak efektem, w przypadku zaniechania rehabilitacji, są zawsze dalsze zaburzenia rozwojowe.
Przedwczesny poród, udar mózgu i różnego rodzaju urazy czaszkowe niemowlęcia wpływają mocno na proces rozwoju dziecka, jednak nie muszą determinować jego przyszłości. Im wcześniej rodzice czy opiekunowie zdecydują się na wdrożenie fizjoterapii, tym większe szanse na przywrócenie dziecku pełnej sprawności i ułatwienie dalszego rozwoju – przekonuje nasza rozmówczyni z gabinetu Szymczuk Medical w Szczecinie.
Założenia terapii NDT Bobath
Metoda terapeutyczna BDT Bobath jest dziełem pary czeskich neurofizjologów, którzy w latach 40-tych ubiegłego wieku pracowali z dziećmi dotkniętymi porażeniem mózgowym. Na podstawie obserwacji swoich pacjentów, Bobathowie doszli do wniosku, że sposób poruszania się młodych pacjentów przekłada się na dalsze zaburzenia w ich rozwoju.
Metoda proponowana przez lekarzy zakłada, że dzięki zmianie sposobu poruszania się dziecka, możliwe jest poszerzenie jego doświadczenia ruchu i odczuwania. Stymulując ruchy pacjenta w sposób, który odpowiada ruchom dzieci zdrowych, pozwalamy im odbierać wrażenia dostępne dzieciom nieobciążonym problemami neurologicznymi.
Dzięki konsekwencji w wykonywaniu ćwiczeń, niemowlę stopniowo przyswaja sobie zdolność wykonywania prawidłowych ruchów, a wypiera złe wzorce ruchowe, jednocześnie zyskując większą świadomość własnego ciała i rozwijając orientację w otoczeniu. W ten sposób przygotowujemy dziecko do możliwie największej samodzielności w przyszłym funkcjonowaniu.
Na czym polegają ćwiczenia w terapii Bobath?
Ćwiczenia w terapii Bobath dobierane są na podstawie wnikliwej diagnozy każdego niemowlęcia. Konieczne jest zatem dokładne zbadanie możliwości dziecka i trudności, z jakimi się mierzy, toteż fizjoterapeuci korzystający z tej metody muszą posiadać olbrzymią wiedzę z zakresu anatomii i fizjologii niemowląt oraz neurofizjologii. Kluczową rolę przy pracy z tak małymi dziećmi odgrywa znajomość etapów rozwoju ruchowego, umiejętność porozumiewania się z najmłodszymi oraz empatia.
W czasie sesji terapeutycznej fizjoterapeuta ćwiczy całe ciało dziecka, umiejętnie kierując jego ruchami. Celem jest nadanie ruchom niemowlęcia właściwego kierunku, ułatwienie stabilizacji rączek i nóżek oraz zachowania właściwej pozycji. Ćwiczenia pozwalają też na obniżenie lub podwyższenie napięcia mięśniowego, w zależności od potrzeb pacjenta. Wszystkie ruchy wykonywane przez fizjoterapeutę Bobath są dokładnie zaplanowane, zaś rytm i tempo dobiera się indywidualnie do potrzeb pacjenta.
Olbrzymi nacisk w terapii Bobath kładzie się na komfort niemowlęcia. W czasie sesji dziecko nie powinno odczuwać bólu. Konieczne jest zapewnienie pacjentowi maksymalnego poczucia bezpieczeństwa. Dziecko nie powinno też się przemęczać.
Istotnym czynnikiem w rehabilitacji metodą Bobath są rodzice czy opiekunowie. Zakłada się, że powinni oni uczestniczyć w sesjach i uczyć się, w jaki sposób ćwiczyć z dzieckiem. Obecność opiekunów nie tylko poprawia komfort niemowlęcia, ale pozwala też rodzicom uczyć się, w jaki sposób wykonywać ćwiczenia w domu, np. wplatając je w codzienne zabiegi pielęgnacyjne.
