Prowadzenie prac konserwatorskich i restauratorskich przy zabytkach
W podejściu do obiektów historycznych, najważniejszym zadaniem jest takie ich traktowanie, które zapewni im przetrwanie w stanie jak najbardziej zbliżonym do oryginalnego. Działania konserwatorskie mają na celu zabezpieczenie substancji zabytku oraz jej utrwalenie i zahamowanie zachodzących procesów destrukcyjnych. Jest to zadanie bardzo odpowiedzialne, bo rolą osoby zajmującej się renowacją zabytków, jest umożliwienie przekazania ich następnym pokoleniom.
Co wchodzi w zakres ochrony zabytków i jak przeprowadzać ich renowację?
Mając do czynienia z obiektem historycznym, osoba, która ma przeprowadzić przy tym obiekcie jakiekolwiek prace, musi sobie przede wszystkim zdawać sprawę z tego, czy obiekt ten jest wpisany do rejestru zabytków, albo na Listę Skarbów Dziedzictwa, ewentualnie czy znajduje się w gminnej ewidencji zabytków. Nie wszystkie przedmioty i budynki, które są stare, zostały przez specjalistów uznane za zabytkowe, a ochrona dotyczy tych obiektów, które związane są z przeszłą działalnością człowieka i stanowią świadectwo minionej epoki i których zachowanie jest ważne z uwagi na posiadaną przez nie wartość historyczną, artystyczną lub naukową.
Tak brzmi definicja zabytku z myśl Ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (tekst jednolity Dz. U. z 2020 r. poz. 282 ze zmianami). Ustawa ta określa też sposób postępowania z budynkami zabytkowymi oraz nieruchomymi obiektami zabytkowymi, które objęte są którąś z form ochrony zabytków. Wszelkie prace konserwatorskie przy zabytkach wymagają uzyskania pozwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków, właściwego ze względu na położenie zabytku.
