Na czym polega opieka pielęgniarska nad pacjentem z tracheostomią?
Opieka nad pacjentem z tracheostomią, czyli inaczej mówiąc, wentylowanym mechanicznie, wymaga fachowej pomocy wykwalifikowanej pielęgniarki, która długoterminowo zajmie się chorym w jego domu. Co jeszcze warto wiedzieć na temat opieki pielęgniarskiej nad pacjentem z tracheostomią? Na czym polega sama tracheostomia? O tym piszemy w poniższym artykule. Zapraszamy do lektury.
Na czym polega tracheostomia?
Na początek warto wyjaśnić, czym w ogóle jest tracheostomia. Otóż, podczas tego zabiegu tworzy się przetokę znajdującą się między tchawicą a skórą, co ma na celu przywrócenie drożności dróg oddechowych. Niedrożność owych dróg może nastąpić na skutek zmian o charakterze histopatologicznym w przebiegu m.in. raka płaskonabłonkowego głośni, nagłośni lub jamy podgłośniowej, który daje objawy w postaci nasilającej się chrypki, bolesnego przełykania, zmian w barwie głosu, powiększenia węzłów chłonnych oraz plucia krwią.
Specyfika opieki nad chorym z tracheostomią
Tak jak już wspomnieliśmy o tym wcześniej, pacjent z tracheostomią wymaga fachowej opieki wykwalifikowanej i życzliwej pielęgniarki takiej, jak Ewa Kowalczewska z firmy Evita w Młoszowej, która posiada wszelkie potrzebne umiejętności oraz wiedzę niezbędną do sprawowania rzetelnej opieki m.in. nad osobami z tracheostomią. Jeśli chodzi o sprawowanie tego typu opieki, to ważna jest systematyczność i długoterminowość, która jest określona ściśle w wytycznych Narodowego Funduszu Zdrowia. Jedną z podstawowych czynności, jakie pielęgniarka musi tutaj wykonywać jest właściwa, a także codzienna toaleta rurki tracheostomijnej.
Czynność ta musi być przeprowadzana zgodnie z wszelkimi zasadami higieny tak, by nie wdało się zakażenie. Ponadto, przy tym zabiegu pielęgniarka powinna pomóc pacjentowi także w dodatkowych czynnościach takich jak mycie jamy ustnej czy dokładna toaleta drzewa oskrzelowego. Zabieg ten wymaga także zastosowania odpowiedniego sprzętu, właściwej oceny stanu skóry okalającej rurkę tracheostomijną oraz dużej precyzji i wyczucia.
Jeśli natomiast chodzi o toaletę drzewa oskrzelowego to tutaj potrzebne jest także psychiczne wspieranie pacjenta oraz właściwe, empatyczne podejście do niego, ponieważ po pierwsze zabieg ten jest niełatwy, nieprzyjemny i budzący lęk w chorym, a po drugie niezbędna jest tu dobra współpraca ze strony pacjenta. Czynność związana z toaletą drzewa oskrzelowego wymaga wykonania m.in. fachowej inhalacji, drenażu ułożeniowego oraz oklepywania. Pielęgniarka musi być też bardzo uważna, przez cały czas obserwując bacznie pacjenta, aby uniknąć dopuszczenia do wystąpienia niezwykle niebezpiecznych zaburzeń rytmu serca, które mogą powstać wskutek podrażnienia nerwu błędnego znajdującego się w okolicach tchawicy i krtani.
