Fundacja Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego im. Ignacego Łukasiewicza

W miejscu pradawnej puszczy karpackiej, w miejscowości Bóbrka powstała stara kopalnia ropy naftowej. Dzięki farmaceucie i późniejszemu przedsiębiorcy naftowemu - Ignacemu Łukasiewiczowi, w 1854 r. rozpoczęła wydobywanie ropy naftowej, które trwa nadal, chociaż czasy XIX wiecznej świetności dawno minęły.

W celu ochrony reliktów industrializacji i dla ocalenia perły dziedzictwa naftowego, w 1961 r. na terenie kopalni rozpoczęło działalność Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego im. Ignacego Łukasiewicza. Placówka powstała, aby zachować i ochronić przed zniszczeniem autentyczne budynki, maszyny, urządzenia, narzędzia, dokumenty o polskim przemyśle naftowym, by prawda i pamięć o świetności polskiej myśli technicznej przetrwała na pożytek następnych pokoleń.

Bóbrzeckie Muzeum jest obiektem unikalnym w skali światowej. Na powierzchni prawie 20 ha zgromadzono eksponaty, będące bogactwem XIX wiecznej wiedzy inżynieryjnej, a także świadectwem stopniowej ewolucji i doskonalenia tejże wiedzy. Znaczna część kolekcji nosi ślady pionierskich działań współzałożycieli kopalni: Ignacego Łukasiewicza, Tytusa Trzecieskiego i Karola Klobassy-Zrenckiego.

Najcenniejszymi eksponatami są jedyne w swoim rodzaju kopanki ropne „Franek” z 1860 r. i „Janina” z 1878 r., które nadal są czynne i bogate w olej skalny. Inne obiekty pochodzące z czasów pionierskich to:

• obelisk z 1872 r. upamiętniający założenie kopalni,
• kuźnia kopalniana z 1856 r.,
• warsztat mechaniczny z 1864 r. (wnętrze z pokazem multimedialnym),
• kotłownia wyposażona w kocioł parowy z 1867 r.
• plan kopalni z 1879 r.

Kolejne konstrukcje przedstawiają ewolucje myśli technicznej, a niekiedy są unikatowymi wynalazkami polskich i zagranicznych inżynierów wiertników. W sektorach górnictwa i gazownictwa przedstawiono urządzenia do eksploatacji ropy i gazu, które zapoznają Państwa z korzeniami nowoczesnych dzisiaj gałęzi przemysłu naftowego.

W zabytkowym Domu Dyrektora można zobaczyć pamiątki związane z postacią Ignacego Łukasiewicza, XIX wieczną aptekę, dawne laboratorium, a także kolekcję przepięknych lamp naftowych (wnętrze z pokazem multimedialnym). Z kolei ekspozycja kompleksu urządzeń i budynków z lat 60. XX wieku przypomina niedawną historię, technologię, która na współczesnych kopalniach jest całkowicie wyparta przez najnowsze wynalazki.

W budynku stacji paliw można zapoznać się z historią CPN-u oraz poznać zasady działania laboratorium. W salach Pawilonu Wystawowego znajdują się ekspozycje związane z tradycją całego sektora naftowego, a także sala audiowizualna, gdzie można obejrzeć filmy związane z prekursorami i historią przemysłu naftowego. W podziemiach znajduje się sala gazownicza, gdzie jest pokazany proces wykorzystania gazu ziemnego od momentu rozpoczęcia badań geofizycznych, geologicznych, poszukiwań, wydobycia po dystrybucję i odbiór docelowy. Dla uczniów przygotowaliśmy bogatą ofertę edukacyjną.