Pierwsza wizyta u ginekologa
Kobieta nie może dbać o swoje zdrowie, rezygnując z regularnych wizyt w gabinecie ginekologicznym. W dorosłym życiu należy badać się regularnie, ale kiedy trzeba udać się do ginekologa po raz pierwszy?
Zawsze, gdy coś boli
Dziewczęta rozwijają się w różnym tempie. Wiek ginekologiczny nie odpowiada wiekowi kalendarzowemu. Rozwój ginekologiczny przyjmuje się 3 lata od pierwszej miesiączki np. jeśli jedna dziewczynka dostała miesiączkę mając 11 lat a druga mając 13 to za 2 lata pierwsza będzie miała 13 lat, druga 15 lat ale obie będą miały wiek ginekologiczny wg+2 lata. Przyjmuje się, że przez pierwsze 3 lata wieku ginekologicznego nie interweniujemy w organizm, który się rozwija.
Do ginekologa trzeba zgłosić się koniecznie gdy w tym czasie miesiączka jest bardzo obfita, trwa dłużej niż 7 dni lub jest dwa razy w miesiącu. Natomiast nie występuje nawet po 3-4 miesiącach nie należy jej wywoływać. We wszystkich ww. przypadkach należy zbadać hormony tarczycy. Przed współżyciem zgłaszamy się do ginekologa w razie bólu w podbrzuszu, świądu, pieczenia, upławów, bolesnych miesiączek. Ginekolog może też udzielić porad w związku z objawami, które pozornie nie kojarzą się ze zdrowiem narządów płciowych – takimi jak trądzik, łysienie, otyłość lub anoreksja.
Jak przygotować się do wizyty?
Wybierając się na badanie ginekologiczne, powinniśmy pamiętać o zabraniu dokumentu potwierdzającego nasz numer PESEL. Poza tym przed wizytą warto sobie przypomnieć kilka spraw, o które ginekolog może nas zapytać. Dokładny wywiad jest bardzo istotny, bo pomaga lekarzowi w postawieniu właściwej diagnozy. Jeśli bardzo stresujemy się wizytą, najważniejsze informacje możemy wypisać na kartce – podczas wizyty na pewno padnie pytanie o to, w jakim wieku pojawiła się u nas pierwsza miesiączka, ile dni ma cykl miesiączkowy, czy jest regularny oraz kiedy ostatnio miałyśmy okres. Zawsze należy prowadzić kalendarzyk z zakreślonymi dniami kiedy zaczyna i kończy się miesiączka. Ginekolog może też zapytać o obfitość krwawienia i dolegliwości związane z okresem. Jeśli pierwsza wizyta u ginekologa odbywa się po rozpoczęciu współżycia, należy poinformować lekarza o tym, czy stosuje się środki antykoncepcyjne, czy ma się stałego partnera i czy w trakcie stosunku odczuwa się jakieś dolegliwości.
Do ukończenia 16 roku życia potrzebna jest zgoda rodzica/opiekuna prawnego na badanie, leczenie, przepisanie leków. Pomiędzy 16 a 18 rokiem życia zgodę taką musi wyrazić zarówno opiekun jak i pacjentka. Osoba niepełnoletnia do ginekologa może przyjść bez opiekuna tylko po poradę. Jeśli pierwszą wizytę odbywamy przed osiemnastymi urodzinami – bez obaw, mama nie musi nam towarzyszyć w gabinecie musi natomiast wyrazić zgodę na badanie i leczenie.
Badanie ginekologiczne
To, czy badanie ginekologiczne będzie nieprzyjemne, w dużej mierze zależy od umiejętności lekarza i naszego nastawienia. Podczas pierwszej wizyty ginekolog tłumaczy jak należy się zachować podczas badania. Wizyta wcale nie musi być nieprzyjemna, może przebiegać w miłej atmosferze. Jeśli pacjentka jeszcze nie współżyła wykonuje się badanie USG przezbrzusznie (przy pełnym pęcherzu moczowym) i bada się przez odbyt. Jednak tylko wtedy gdy są do tego wskazania. U kobiet aktywnych seksualnie badanie wykonuje się przy pomocy wziernika umieszczanego w pochwie. Przed współżyciem nie można pobrać cytologii, gdyż przy zachowanej błonie dziewiczej nie można włożyć wziernika do pochwy.
Osoby młode, obawiające się pierwszej wizyty, powinny zdecydować się na lekarza, który zajmuje się ginekologią dziecięcą. To on najlepiej będzie wiedział, jak obchodzić się z bardzo młodymi pacjentkami. Takim lekarzem jest Szczygielska Jolanta. Specjalistyczny gabinet lekarski ginekologiczno-położniczy, który prowadzi, wyposażony jest w sprzęt do badania USG. Przed pierwszą wizytą warto też porozmawiać z koleżankami, które były już u ginekologa. Będą mogły podzielić się z nami opinią na temat konkretnych lekarzy.
Pierwsza wizyta nie jest taka straszna. Wszystko zależy od odpowiedniego zachowania lekarza. Z pewnością nie można przeprowadzać jej na siłę tylko tak rozmawiać aby pacjentka sama wyraziła zgodę na badanie. Jeśli pacjentka będzie bardzo spięta, znacznie trudniej będzie przeprowadzić na niej badanie.
