Kiedy iść do dermatologa z pieprzykami?
Znamiona barwnikowe powszechnie nazywa się pieprzykami i ma je każdy człowiek, przeciętnie w liczbie około dwudziestu. Mają je już dzieci, w większej liczbie pojawiają się z reguły w czasie dojrzewania, albo też w okresie młodzieńczym. Co najmniej jedno znamię tzw. dysplastyczne ma nawet 60–90% ludzi. Nie czekaj z wizytą, jeśli pieprzyk zmienia kształt i kolor, swędzi lub piecze, albo krwawi.
Znamiona
Znamiona barwnikowe tworzą się z melanocytów, komórek barwnikowych skóry. Możemy wyróżnić zwykłe znamiona barwnikowe oraz atypowe, nabyte i wrodzone oraz złożone, skórne i łączące. Występują w łagodnych formach u dzieci, w okresie dojrzewania nasila się ich występowanie. Zwykłe znamiona mają jednolitą barwę, są równe, ich brzeg można łatwo odgraniczyć od reszty ciała. Asymetryczne znamiona określane są jako atypowe lub dysplastyczne. Posiadają nieregularny kształt, najczęściej mają mniej niż 0,5 cm i mają różne kolory. Należy je poddawać kontroli u dermatologa raz do roku, gdyż mogą przemienić się w czerniaki. Nie wystawiamy ich także na operację słoneczną.
Kiedy iść do lekarza ze znamionami barwnikowymi?
Znamiona same w sobie nie są groźne dla zdrowia i życia, natomiast gdy przekształcą się w czerniaki to już możemy mówić o zagrożeniu. Pojawienie się kolejnego pieprzyka na skórze jest sprawą naturalną, wizyta u dermatologa staje się konieczna, gdy któraś ze zmian się powiększa, zmienia kolor lub zacznie krwawić. Do lekarza trzeba także pójść, jeśli w otoczeniu zmiany pojawiają się kolejne.
Med-Derm. Gabinety dermatologiczne i medycyny estetycznej to miejsce, gdzie wykonuje się szereg zabiegów przy użyciu najlepszych urządzeń i certyfikowanych preparatów. Firmę tworzy zespół znakomitych, doświadczonych specjalistów. Med-Derm proponuje diagnostykę, profilaktykę, leczenie, poradnictwo, zabiegi dermatologiczne i z zakresu medycyny estetycznej.
Specjalista zbada zmiany, zadecyduje, czy trzeba je kontrolować lub usunąć. Zabiegi chirurgiczne nie są koniecznością, czasami po prostu nie ma możliwości, by znamię barwnikowe zmieniło się w nowotwór złośliwy. Lekarz przeprowadza także dokładny wywiad z pacjentem, poznaje historię chorób i ocenia skłonności genetyczne. Wszystkie te informacje wraz z badaniem fizykalnym pomogą rozpoznać typ znamion barwnikowych oraz określą ewentualne zagrożenie. Czasami rozpoznanie nie jest od razu możliwe i wtedy pobiera się wycinek tkanki do badania histopatologicznego. Ocenia się ją pod mikroskopem, co daje odpowiedź na szereg wątpliwości.
