Budowa oraz zastosowanie sieci ciepłowniczych
Sieci ciepłownicze, zwane także sieciami cieplnymi, stanowią zespoły silnie wyspecjalizowanych urządzeń. Jak można się było spodziewać, ich zadaniem jest transport energii cieplnej od źródła ciepła do odbiorców. Odbywa się to za pomocą czynnika grzejnego, czyli nośnika ciepła. Sieci cieplne mają także za zadanie zagwarantować właściwy rozdział ciepła. Muszą być niezawodne, dawać możliwość rozbudowy oraz mieć niskie koszty eksploatacji.
Jakie są rodzaje sieci ciepłowniczych?
Rozwój branży ciepłowniczej sprawił, że wyodrębniono wiele rodzajów sieci ciepłowniczych. Każdy z nich znajduje swoje zastosowanie w innych warunkach i profesjonalne firmy zajmujące się projektowaniem, budową oraz nadzorem sieci ciepłowniczych – takie jak Energetyka Cieplna Sp. z o.o. – potrafią je bezbłędnie dobrać. Fachowa wiedza z dziedziny ciepłownictwa jest niezbędna na każdym etapie tworzenia czy eksploatowania sieci cieplnej. Wszystko po to, byśmy jako odbiorcy mogli cieszyć się ogrzanymi mieszkaniami oraz gorącą wodą w kranie. Same sieci ciepłownicze można rozróżnić na trzy sposoby. Pierwszym z nich jest podział ze względu na rodzaj czynnika grzewczego, czyli substancji biegnącej przez rury instalacji. Możemy dzięki temu wyróżnić sieci wodne oraz parowe. Drugim kryterium wyodrębniającym rodzaje sieci ciepłowniczych jest ich przeznaczenie: może być nie tylko przemysłowe lub komunalne, ale także mieszane, czyli przemysłowo‐komunalne. Ostatnim z podstawowych czynników pozwalających rozróżnić sieci ciepłownicze jest ich budowa. Mamy więc sieci kratownicowe, pajęcze, pierścieniowe, promieniste i mieszane. Każda z nich ma inne zastosowanie.
Jakie jest zastosowanie poszczególnych rodzajów sieci ciepłowniczych?
Rozróżniając sieci ciepłownicze na podstawie ich budowy szybko zrozumiemy, że każda z nich ma nieco inne zastosowanie. Przewody sieci o układzie kratownicowym zasilane są z jednego lub większej liczby źródeł, a przebiegają zgodnie z planem ulic. Są dzięki temu bardzo niezawodne i działają nawet w przypadku awarii jednego ze źródeł lub danego odcinka sieci. Układ pierścieniowy ma jedno źródło ciepła, a budynki zasilane są zawsze z dwóch stron. Układ pajęczy też ma jedno źródło ciepła, ale zazwyczaj zachodzą w nim dodatkowe procesy: podział i transformacja parametrów czynnika grzejnego – pary lub wody. Każdy obiekt jest tutaj zasilany osobno. Pajęcze sieci stosowane są zazwyczaj na małych odległościach, np. w obrębie jednego zakładu pracy. Ostatnim układem jest układ promienisty, również mający jedno źródło ciepła – w przypadku jego awarii istnieje duże niebezpieczeństwo ustania dostaw ciepła do odbiorców.
