Historia powstania walut krajowych
Przed powstaniem pieniądza.
Zanim nasi przodkowie stworzyli pierwsze pieniądze handel następował na drodze wymiany - jedne dobra były kupowane za inne dobra. System ten sprawdzał się w małych społecznościach, w których każdy mieszkaniec posiadał swoją specjalizację i produkował dobra cenne dla innych – głównym problemem takiego rozwiązania był brak możliwości ujednolicenia wartości towarów. Wraz z odkryciem metali szlachetnych i udoskonaleniem metod ich wydobywania oraz obróbki problem został rozwiązany. Możliwe było dokładne określenie wartości każdego towaru w przeliczeniu na konkretny środek płatniczy, czyli srebro i złoto.
Początki walut
W VII wieku przed naszą erą w Azji Mniejszej zaczęto bić pierwsze pieniądze. Z początku były to zwykłe kawałki kruszcu z wybitnym oznaczeniem, mówiącym o jego wartości. Monety w kształcie płaskiego dysku pojawiły się w starożytnej Grecji – nazywano je drachmami. Określona waga monety oraz metal, z jakiego je wykonano odpowiadał jej wartości, im rzadziej spotykany metal, tym cenniejsza była moneta z niego wybita. Najcenniejsze były pieniądze złote, następnie srebrne, najpowszechniejsze i najmniej cenne były te wytwarzane z brązu, miedzi i mosiądzu. Oznaczenia monet ułatwiły handel, gdyż pozwalały szybko przeliczyć ich wartość, bez konieczności ważenia.
Pierwsze waluty krajowe
Choć monety jako przedmiot znane były już znane, to ich nazwa pojawiła się dopiero w czasach Cesarstwa Rzymskiego – pochodzi ona od świątyni Junony, noszącej przydomek Moneta, czyli Doradczyni. To właśnie w tej świątyni stworzono pierwszą mennicę. Monety rzymskie były pierwszą walutą używaną w całej Europie. Wraz z upadkiem Cesarstwa kraje wchodzące w jego skład zaczęły wytwarzać swoje własne waluty, których nazwy brały się często od lokalnych jednostek miar. Wartość tych walut zmieniała się wraz ze stanem gospodarki danego kraju, dlatego międzynarodowa wymiana handlowa z ich pomocą często oznaczała spore ryzyko. Istniały również monety dużej wartości o zasięgu ogólnoeuropejskim. Do takich walut zaliczamy dukaty, który w Polsce nazywano po prostu „złotym” i stąd wzięła się nazwa polskiej waluty narodowej, oraz talary – ich nazwa dała z kolei początek dolarowi.
Unie walutowe
Pierwsze próby wprowadzenia wspólnej polityki walutowej pojawiały się już w XIX wieku – w 1867 roku powstała Łacińska Unia Walutowa, zaś w 1875 Skandynawska Unia Walutowa, jednak nie przetrwały one zbyt długo. Jedynie utworzona w 1835 roku unia walutowa Federacji Niemiec odniosła sukces, obowiązującą w niej walutą był reichsmark. Od lat 60-tych XX wieku planowano wprowadzenie jednej waluty dla krajów Unii Europejskiej. W 1979 roku stworzono Europejski Program Walutowy, jednak aż do 2002 euro funkcjonowało wyłącznie jako waluta w transakcjach bezgotówkowych. Dopiero wtedy euro pojawiło się w użyciu w formie bilonu i banknotów.
Przed każdym wyjazdem zagranicznym lub przed dokonaniem niektórych transakcji warto zaopatrzyć się w odpowiednią walutę. Możemy tego dokonać w kantorze, takim jak Kantor Wymiany Walut „Alex” w Warszawie, gwarantującym między innymi bezpieczeństwo wymiany oraz najlepszy kursy skupu i sprzedaży.
