W jaki sposób przebiega tyczenie nieruchomości?
Celem tyczenia budynków jest umiejscowienie na danym terenie punktów obrazującym granice zewnętrznych części budynków oraz ich głównych osi wewnętrznych. Dokładność wykonania tych pomiarów decyduje o tym, na ile budynek oddany do użytku będzie oddawał założenia projektu. Jest to jeden z najważniejszych etapów inwestycji, którego wykonania podejmuje się geodeta.
Metody tyczenia budynków
Istnieje kilka metod wytyczania zewnętrznych krawędzi nieruchomości. Jedną z nich jest posypywanie wyznaczonych granic wapnem oraz kopanie rowków. Są to metody stosowane rzadko ze względu na swoją trwałość, szybko są wymywane przez deszcz lub rozdeptane przez pracowników budowy. W zależności od rozmiaru inwestycji oraz ilości planowanych pomieszczeń będzie zwiększać się także liczba punktów koniecznych do wytyczenia.
Zastosowanie ławy drutowej
Znacznie częściej spotykanym sposobem określania granic jest umieszczanie tyczek, które wskazują na punkty zewnętrzne oraz wewnętrzne osie budynku. Tyczki te mogą być wykonane z drewna lub betonu, tłumaczą pracownicy firmy Georef. Równie popularną metodą tyczenia budynków jest ława drutowa, która pozwala zwizualizować optycznie krawędzie powstającego budynku. Powstaje ona w wyniku poprowadzenie linki lub drutu wokół desek umieszczonych w podłożu.
Przygotowanie się do wykonania wykopów fundamentowych
Po przeprowadzeniu wytyczenia należy przemieścić belki w taki sposób, aby umożliwiały wykonanie wykopów fundamentowych. Należy zwrócić uwagę, jaka odległość dzieli umiejscowienie tyczek wobec pierwotnego punktu ich umieszczenia. Uzyskane dane należy odnotować w dokumentacji. Czasami wśród czynności związanych z tyczeniem budynku wskazuje się ustalenie punktu zerowego, czyli miejsca do osadzenia posadzki, przy uwzględnieniu warunków osadzenia danego terenu. Efektem pomiarów wykonanych podczas tyczenia budynku jest tzw. mapa sytuacyjno-wysokościowa, którą przekazuje się kierownikowi budowy. Geodeta uczestniczy również w ostatnim etapie budowy, czyli inwentaryzacji powykonawczej, mającej na celu określić na ile ukończony projekt jest zbieżny z założeniami powstałymi podczas rozpoczęcia inwestycji.
