Opóźniony rozwój mowy
Kiedy dziecko w wieku 2-3 lat zamiast mowy do komunikacji wykorzystuje wyłącznie gesty i elementy komunikacji pozawerbalnej, warto zdecydować się na wizytę u logopedy. Opóźniony rozwój mowy u dzieci to problem, z którym należy postępować w sposób indywidualnie dopasowany do konkretnego przypadku. Na co konkretnie należy zwrócić uwagę przy tego typu trudnościach i jak pomoże doświadczony logopeda?
Jak dochodzi do opóźnienia rozwoju mowy?
Opóźnienie rozwoju mowy u dziecka może mieć kilka przyczyn. Jest ono samoistne lub niesamoistne (SORM oraz NORM), a także klasyfikowane jako specyficzne zaburzenie mowy i języka SLI. Nieprawidłowości dostrzegamy w okresie pójścia dziecka do przedszkola, kiedy zaczynamy obserwować różnice w rozwoju mowy na tle innich dzieci.
Warto jednak zwrócić uwagę na tę kwestię wcześniej – już roczne dziecko powinno bowiem próbować nawiązać kontakt werbalny z otaczającymi je ludźmi. Już u niemowląt należy zwrócić uwagę na wady anatomiczne np. zbyt krótkie wędzidełko podjęzykowe, co prowadzi do trudności karmienia, połykania a w dalszej konsekwencji do zaburzeń rozwoju mowy.
W przypadku jednak pojawienia się opóźnień w komunikacji werbalnej u dziecka konieczne jest postawienie właściwej diagnozy. Dokładne badania i analizę w trakcie konsultacji logopedycznych przeprowadzi specjalista z Gabinetu Logopedycznego Supełek. W niektórych sytuacjach może on skierować dziecko do pediatry, neurologa, otolaryngologa, foniatry czy chirurga. Dzięki temu ustala się podłoże powstania opóźnionego rozwoju mowy. Może być ono konsekwencją dysfunkcji w kształtowaniu procesów integracji sensorycznej ale także może być jednym z objawów autyzmu czy afazji dziecięcej.
Efektywne stymulowanie rozwoju mowy
Rodzice chcący zadbać o prawidłowy rozwój mowy swojego dziecka w przypadku stwierdzenia opóźnień w tym zakresie powinni powierzyć logopedzie dobranie właściwych metod i form terapii. Specjalista bardzo często zaleca wspomaganie rozwoju mowy poprzez zwiększenie częstotliwości komunikacji werbalnej twarzą w twarz z pociechą i wspólne czytanie książeczek. Dobrą metodą jest też zadawanie dziecku pytań, co w pewnym sensie wymusza uzyskanie odpowiedzi właśnie poprzez wykorzystanie mowy. Należy również w ramach terapii logopedycznej dbać o dobre samopoczucie dziecka, wspierając je w rozwoju mowy.
Oddziaływanie logopedyczne w takich przypadkach przynosi oczekiwane rezultaty nawet u dzieci po 3. roku życia. Często duże znaczenie ma tzw. trening oddechowy, który jest połączeniem zabawy z ćwiczeniami oddechowymi oraz ćwiczeniami aparatu artykulacyjnego. Rozwiązania dopasowywane są jednak przez logopedę indywidualnie, co pozwala skutecznie uniknąć dalszych problemów wynikających z opóźnień rozwoju mowy u dziecka. Te mogą być dość poważne – trudności z nauką po rozpoczęciu edukacji i w kontaktach społecznych z rówieśnikami. Wpływają one negatywnie na psychikę dziecka, jego rozwój emocjonalny i intelektualny gdyż dziecko nie mówiące odbierane jest przez otoczenie jako mniej inteligentne.
