Czy świnka jest zaraźliwa? Zapobiegnij chorobie!
Świnka to dziecięca choroba wirusowa pojawiająca się najczęściej zimą i wczesną wiosną. Jej objawy nie zawsze łatwo zauważyć – gorączka, złe samopoczucie czy brak apetytu szczególnie dorośli mogą pomylić z przeziębieniem. W artykule wyjaśniamy, jak dochodzi do zarażenia świnką, czym charakteryzuje się ta choroba i co zrobić, by się nie zarazić.
Czym charakteryzuje się świnka?
Świnka to choroba wirusowa wieku dziecięcego, chociaż jej przypadki zdarzają się również u dorosłych.
Pierwsze objawy świnki przypominają zwykłe przeziębienie. Chory czuje się rozbity, ma złe samopoczucie, traci apetyt. Może się również pojawić lekka infekcja górnych dróg oddechowych. Inne objawy to między innymi:
- ból głowy
- podwyższona temperatura
- obrzęk ślinianek (wirus świnki atakuje najczęściej ślinianki przyuszne, rzadziej podżuchwowe)
- ból podczas przełykania
- ból ucha
- opuchnięta jedna strona twarzy
Czy świnka jest zaraźliwa?
Tak, źródłem zarażenia jest chory na świnkę. Zaraża on przez około 1-2 dni przed pojawieniem się opuchlizny ślinianek i do 9 dni po pojawieniu się pierwszych objawów. Ryzyko zarażenia maleje jednak już po około 5 dniach.
Do zakażenia dochodzi poprzez drogę kropelkową, kontakt ze śliną i wydzielinami z dróg oddechowych rozpraszanymi podczas kaszlu i kichania lub użycie tych samych sztućców czy picie z jednej butelki. Niektóre osoby przechodzące świnkę bezobjawowo również stanowią źródło zakażenia dla innych osób. Kontakt z wirusem powoduje chorobę u większości osób podatnych na zachorowanie. Okres wylęgania wirusa wynosi około 2-3 tygodni.
Co robić, żeby nie zachorować na świnkę?
Jeśli chorowałeś na świnkę w przeszłości, nie musisz się obawiać o powrót choroby. Przebyta choroba uodparnia bowiem na kolejne zarażenie wirusem. Co innego jeśli w dzieciństwie nie przechodziłeś świnki. Wówczas istnieje duże prawdopodobieństwo, że zostaniesz zarażony. Jak temu zapobiec?
Jednym ze sposobów może być izolacja osób wrażliwych na zakażenie wirusem. Jest to jednak rozwiązanie niepraktyczne, które może się jednak sprawdzić wobec kobiet ciężarnych (dla których świnka, szczególnie w I trymestrze, jest bardzo groźna) i osób po przeszczepieniu narządów.
Warto również pamiętać, że wirus świnki jest wrażliwy na działanie eteru oraz mydła, dlatego po każdym kontakcie z chorym powinieneś myć ręce. Niekorzystnie na wirusa tej choroby działa również promieniowanie ultrafioletowe.
Pewniejszym sposobem zapobiegania śwince jest szczepienie ochronne dostępne w przychodniach specjalistycznych. W Polsce i większości innych krajów dostępne są szczepionki potrójne, chroniące nas przed odrą, świnką i różyczką. Aby szczepienie było skuteczne, wymaga dwóch dawek - pierwszą podaje się po 13 miesiącu życia dziecka, a dawkę przypominającą - w 10 roku życia.
Jeśli dorosły nie chorował na świnkę, również powinien się zaszczepić. Szczepienie na świnkę można zrobić w dowolnym wieku. Kobiety powinny pamiętać, że szczepionki nie podaje się w trakcie ciąży, dlatego, jeśli nie chorowałaś na świnkę, powinnaś się zaszczepić na kilka miesięcy przed planowaniem dziecka. Przebycie świnki, odry czy różyczki nie jest przeciwwskazaniem do szczepionki.
